op speciaal verzoek

Gisteren hadden we familiedag van mijn kant. Nichtje R, die hetzelfde haar heeft als ik, had gevraagd of ik mijn haar ook los wilde laten, zodat ze kon zien of we echt hetzelfde haar hebben. Oordeel zelf.

De spanning stijgt

Vandaag druk, nerveus en ongeduldig.
We zijn begonnen om de auto in te laten voor ons seizoen in Spanje. Elke keer is het weer een stressbaan, wat moet mee, wat blijft hier, wat kan al schoon en wat moet in de tas voor de laatste week. We gaan zaterdag pas rijden, maar ik kan bijna niet meer wachten. Het weer is nu erg heet, maar het voordeel is dan wel dat alles droog in de auto gaat, ook wel belangrijk als het een weekje in de auto moet blijven staan. Uit de woonkamer is alles gehaald wat mee moet, en is dus al schoongemaakt en afgesloten. De slaapkamer is bijna leeg en de badkamer is schoon, het laatste wasgoed moet wachten tot vrijdag, Moat mag alleen nog witte handdoeken gebruiken zodat het laatste in 1 keer schoon kan.
Morgen komen nichtje en huisbaas weer thuis, dus hebben we nog een gezellige vrijdag zonder veel werk, kunnen we nog even de aankomende winter doornemen, want dat zij nog wat problemen hebben op te lossen staat als een paal boven water.




We hebben nog wat ruimte, maar na een bezoek aan mijn broer de bakker, zal er wel weer geen speld bijkunnen.

De meisjes waren druk

Hier in Frankrijk loopt de temperatuur aardig op vandaag. Het is nu ruim 32 graden in de schaduw. De energie die je aan het begin van de dag nog hebt vloeit bij het vorderen van de middag zo weg. Luiken voor het raam en lekker naar de tv kijken is eigenlijk het enige dat nog een beetje vol te houden is.

En wat doen de meisjes, ze kakelen dat het een lieve lust is, ze rollen door het gras, drinken bakken water en maken ruzie.
Als de herrie te erg wordt, loop ik eens even naar de tuin waar de meisjes spelen en zie dat de haan van het huis ook al loopt te stressen.
Waar is al die herrie voor nodig? vraag ik onnozel.

Nou, kijk maar eens in het hok,zeiden de kipjes, we hebben weer eten voor jullie geproduceerd.

Hehe eindelijk klaar

Nou, het heeft even geduurd, maar eindelijk is de slaapkamer naar ons zin. De laatste beetjes heb ik vandaag gedaan. Uiteraard met behulp van Moat, die heb ik nodig voor het betere timmer en boorwerk.
Met dank aan Corrie voor het maken van de gordijnen en Smitsky bedankt voor het beschikbaar stellen van haar overtollige huisraad.
Al met al is het een knus kamertje geworden.

Eerst spekkoek en dan broodbakken

Was het twee dagen geleden spekkoek, vandaag hebben Moat en de meisjes brood en broodjes gebakken. Vanmorgen om 10 uur begonnen en om 14 uur gingen we aan een welgevulde tafel.






Het heeft moat een tand gekost, maar we hebben heerlijk gegeten.


Van het begin tot het einde, zelf gedaan.

Twee toffe meiden met 2 heerlijke broden.

Spekkoek

De logeetjes van onze buren verveelden zich vanmiddag, dus zei ik dat ze maar naar Moat moesten gaan om te vragen of hij spekkoek kon maken. Dat zou hij wel bekijken was het antwoord. Ik heb de meisjes opgestookt om terug te gaan naar Moat met de boodschap dat ze wel wilden helpen. Dat is gelukt.

Met een rommelige keuken tot gevolg.


De smaak van het beslag konden ze wel waarderen.



Het eindresultaat mocht er zijn. Ze vonden het heerlijk.

Spreekt voor zich

Racen

Vorige week even drie dagen naar Nederland geweest. En zoals dat dan gaat, proppen wij alle afspraken die voor ons belangrijk zijn in die drie dagen. We hebben geslapen in Hotel Noordwijk, al hebben wij L&L heel weinig gezien.
Donderdagmiddag even naar Ma, maar die was niet thuis. Door naar Noordwijk.
Vrijdag naar Steenwijk, voor de post en even de kindertjes zien, lekker broodje gegeten en toen door naar de polder. Bij Smitsky de zolder opgeruimd en bij Zustertjen gegeten.
Zaterdagmorgen L&L geholpen (moat) met het ophangen van 3 lampen, een droogmolen en een nieuwe kapstok. Ik ben bij Moeders koffie wezen drinken en daarna naar Almere voor de verjaardg van onze vriend.
Zondag weer terug naar Frankrijk alwaar gisteren onze Spaanse vrienden ons hebben vereerd met een bezoek. PPPPPPPPPPPPPPFFFFFFFFFFFFFFFFFFF dat was me het weekje wel.
O, btw op de foto Moat aan het Noordwijkse strand op donderdagavond.

Weer rust in de hut

Vanmorgen zijn Zustertjen,Hubbie,Kiddie en Smitsky weer vertrokken. Zustertjen en Hubbie zijn bijna 2 weken hier geweest. Zoals gewoonlijk weer veel te veel van alles, eten,drinken lachen,praten en uitstapjes maken. Er is eigenlijk maar 1 ding waar wij te weinig van krijgen als we bij elkaar zijn en dat is rust. We gaan te laat naar bed en staan te vroeg op, omdat we eigenlijk bang zijn om iets te missen.
Afgelopen weekend is Smitsky ook gekomen. Met Pinda en Lola in 1 streep van Holland naar ons Franse stulpje. Ik vond en vind Smitky reuze aardig, maar sinds afgelopen weekend vind ik haar ook een heel STOER wijf. Helemaal in haar Uppie naar Frankrijk zonder Tom en zonder Naffie. Ze heeft het keurig gedaan, is niet verdwaald en binnen de limiet aangekomen.
Nu is iedereen weer richting Nederland en hebben wij het huisje weer voor onszelf.
Wat zeker blijft hangen na dit weekend is LAAG BLIJVEN