Druk, warm en lekker

De afgelopen dagen zijn we druk druk druk met zijn vieren. Het is dusdanig warm, dat het niet meevalt.
De mannen zitten al twee dagen op het dak. Gaten worden gedicht en de pannen voorzien van een isolerende en waterdichte laag. Dus pannen eraf, repareren, dakfolie plaatsen en dan de pannen weer terug. Uiteraard moeten kapotte pannen afgevoerd worden en de reservepannen omhoog. De mannen zijn er poeppiedruk mee.

Nichtje maakt weer een deur bruin, de zoveelste.Ze willen zoveel mogelijk de oude deuren laten zitten, maar het moet natuurlijk wel schoon en geverfd worden. Ik weet niet de hoeveelste deur dit is. Zij denk ik ook niet.
Nou vragen jullie je vast af, wat ik dan heb gedaan. Nou ik heb gepoetst, gewassen, gezeemd en meubels versleept, We krijgen namelijk visite volgende week en dan moet ons hutje natuurlijk wel "showroomshine"zijn.
Als afsluiter hebben we de bbq maar aangestoken en de avond zeer gezellig doorgebracht.

Verslaafd ???????

Niet alleen aan de nicotine maar ook aan het internet. Sinds ons bezoek aan Nederland heb ik gehoord over farmville, een virtueel spel op het net. Je moet een eigen boerderij zien op te starten. Je kan het samen met allerlei mensen spelen. Het is zelfs zo erg, dat ik een wildvreemde op faceboek een berichtje heb gestuurd, om te vragen of ze mijn "buurvrouw" wilde worden. Dat wilde ze wel, dus ik ben nu in het bezit van een wildvreemde buurvrouw, waarvan ik alleen weet dat ze vrouw is en Sin Dee heet. Geen idee waar ze vandaan komt, ze leest en schrijft in ieder geval in het engels, komt trouw iedere dag mijn voedsel bemesten en geeft kadootjes weg. Ik kan nog wel wat nieuwe buren gebruiken, dus heb je tijd over, vind je spelletjes op internet leuk, wees dan van harte welkom op mijn facebookpagina, en meld je aan als "Neighbor".

Toen Zustertjen en Smitsky naar het zweedse warenhuis gingen vroeg ik of ze voor mij wat dingen mee wilde brengen. Onder de bestelde dingen zaten ook designstickers om het een en ander mee op te leuken. Smitsky had ze nog liggen en deed er niets mee, dus mocht ik ze van haar hebben.Na een paar uurtjes denken en vervolgens samen met moat de plakkertjes op de koelkast en vriezer geplakt. Zelf vind ik het wel grappig geworden.Het is in ieder geval niet meer zo'n groot wit vlak.

Nederland O Nederland

Om toch maar een beetje in voetbaltermen te blijven dacht ik dat het wel een leuke titel is.
Het heeft geen moer met voetbal te maken, maar we zijn wel even in vogelvlucht naar Nederland geweest.
Op internet hadden we namelijk hele mooie eetkamerstoelen gezien, bij een bedrijf in Haaksbergen. Daar we Zusterjen ook wel weer wilde zien en spreken zijn we zaterdagmorgen om 7 uur vertrokken. Onze vriend Tomtom stuurde ons over Duitsland en die hebben we braaf gevolgd. Anderhalf uur in de file gestaan tussen Bonn en Keulen, maar we waren toch om kwart voor drie in Haaksbergen. Het bedrijf is op zaterdag alleen geopend tussen 4 en 5, dus dat was mooi op tijd. Via de Intratuin,Gamma en Automat stonden we om kwart voor 4 bij de firma voor de deur. Die was al open. 6 eetkamerstoelen en twee makkelijke stoeltjes gekocht en in de auto gepropt.
Op weg naar de polder. Daar om 6 uur aangekomen en het was weer als vanouds. Beregezellig. We hebben ook nog mogen overnachten in hun tweede huisje op wielen en dat is heel goed bevallen. Dus voor herhaling vatbaar.
De zus van Zustertjen, Smitsky, had nog een kast in de aanbieding en die moest NU weg. Geen probleem hoor, de zwervers uit Frankrijk willen alles hebben, dus ook de kast, maar waar laat je het ding van 2 meter hoog en 70cm diep, als de auto al vol zit. Hubbie en Moat hebben een poosje gepuzzeld, in en uitgepakt maar het is gelukt. De achterdeur van de auto kon weliswaar niet meer dicht, maar een spanband eromheen en een paar lagen plastic erop moest het klusje klaren.
Met de vingers gekruist dat het niet zou gaan regenen zijn we om half 12 weer vertrokken vanuit de polder.Deze keer stuurde Tomtom ons over Brussel. Nou dat kwam goed uit, want we hadden precies genoeg diesel in de auto zitten om Luxemburg te halen. In de buurt van de grens werd het wel erg spannend, want de auto gaf aan dat we nog 40 kilometer zouden kunnen rijden en het benzinestation lag op 20 kilometer, wat was wijsheid, zouden we het gokken of toch maar even wat tanken???? Nee, wij zijn bikkels en gokken het erop. Nou, dat doen we dus nooit weer. Je hebt twee tankstations in Luxemburg, tenminste langs de snelweg. We waren bijna bij Aire de Capelle toen we een wegomlegging kregen. Ik zeg nog tegen moat, geeft niks, ze sluiten dat tankstation echt niet af hoor, dat kost veel te veel. FOUT, ze gooien het gewoon dicht. Met nog diesel in de auto voor 20 kilometer en een benzinestation op 21 kilometer zitten we dus de gehele afstand met dichtgeknepen billen. Moat zette de versnelling in zijn vrij als we naar beneden gingen en we hebben niet harder dan 80 gereden en Godzijdank hebben we het precies tot aan de pomp gehaald. Op het moment dat moat de sleutel omdraaide, sprong onze electronische meter van 10 naar 0. Het voordeel is dat we nu wel weten dat het echt goed werkt.
Met het zonnetje in de rug reden we verder zonder problemen en zonder regen naar Regnévelle. De stoelen staan inmiddels in de kamer. de kast is in de meubeline gezet.
De huisbaas heeft de laatste tegels gelegd, als nou woensdag het hout voor de tafel komt, zijn wij hier KLAAR

Het begin is er weer

Gisteren weer begonnen met lopen. Het werd ook weer hoog tijd. De kilo's vliegen er weer aan op dit moment.
Dus niet klagen maar dragen.
Gistermiddag met de hond op stap geweest. Ruim een half uur flink doorgestapt en redelijk bezweet waren we voor de onweersbui weer binnen.
Gisteravond na het eten samen met nichtje en de hond nog maar gegaan voor een rondje.Harry(de hond) zag een hele mooie autoband in de berm liggen. Wij snappen niet dat mensen dat zo maar in die prachtige natuur neer flikkeren, maar Harry vond het een buitenkansje dat hij zich niet kon laten ontgaan.
Ik heb hem voor Harry mee naar huis genomen en sindsdien heeft Harry nergens anders meer oog voor.
Vanmiddag weer netjes onze ronde gelopen en zowaar exemplaar nummer twee lag ook in de greppel. Harry vond het wel wat, maar wij hebben Harry toch zover gekregen dat hij hem heeft laten liggen. Eerst nummer 1 maar aan gort helpen, daarna zien we wel verder.