vrijdag 12 november 2010

Nee hoor, ik ben niet dood

Ja, ik weet het, ik schaam mij diep, had andere bezigheden, was druk druk druk.

Nee hoor, eerlijk gezegd was ik gewoon een beetje blogmoe. Ons leven hier is een aaneenschakeling van leuke dingen. We vervelen ons geen moment. Als we s' morgens opstaan hebben wij het gevoel dat we er gelijk weer inmoeten, zo snel gaat de tijd.

De afgelopen drie weken hebben in het teken gestaan van kaarten maken. Ik had namelijk een uitnodiging gekregen voor de Nederlandse middag, hier op de camping, om mijn kaarten te verkopen. In eerste instantie had ik gezegd dat ik het niet zou doen, het gaat immers op werken lijken, en dat moeten we niet hebben natuurlijk.
Maar de oude laptop die ik gebruik voor mijn spelletjes werd langzamer en langzamer. Dus zei ik tegen Moat dat ik kaarten zou gaan verkopen voor een nieuwe laptop. Moat vond het zo een goed idee, dat hij alvast in het vooruit een schootklappertje voor me heeft gekocht. Ik mag hem terug betalen met kaartgeld.
Afgelopen woensdag was het zover. Om 1 uur ging ik op pad met 100 kerstkaarten en 50 wenskaarten. Om 6 uur was ik weer thuis. Met de meeste kaarten nog in mijn eigen bezit.
Het schootklappertje is er alvast, Moat moet maar zien dat hij zijn poen weer terug krijgt hahahahaha

3 opmerkingen:

Hermanus zei

Ik zal me even voorstellen, ik ben Anus, Hermanus. Aangenam

Zustertjen zei

Volgens mij kan het Moat nix schelen.
Hij zocht gewoon een excuus om je het zonder gemor van jouw kant te kunnen geven.

whahahahahahaha.

PS mis julli

Zustertjen zei

eh, jullie