Probleem

Normaal gesproken maakt mien moat hier alles wat eetbaar is, daar heeft hij tenslotte voor geleerd. Het probleem nu is de temperatuur. Het is op dit moment koud en nat, zeg maar gerust steenkoud. De temparatuur is vandaag nog niet boven de 10 graden geweest. Maar moat moet echt wel brood maken vandaag, anders hebben we morgen geen lekker volkorenbrood op de tafel staan. Maar probeer maar eens deeg te laten rijzen bij deze temperatuur, nou dat gaat echt niet, het wil voor geen meter omhoog. Op de kachel gaat niet, want die is te smal, Eureka de oven een klein poosje voorverwarmen en dan maar hopen dat het goed gaat. Ik heb alle vertrouwen in mien moat, dus morgen vast weer lekker brood.

REGEN

Het zal jullie allemaal goeddoen om te lezen dat het hier al twee dagen regent. Niet een beetje, maar gewoon de hele dag.Grijs en grauw is het nu. Gisteravond heeft het een poosje gestormd, de blaadjes zijn met flinke aantallen van de boom gewaaid. Dat is dan wel weer gunstig, want als de zon weer gaat schijnen, hebben we in ieder geval weer zon op ons plekje. De afgelopen week moest ik s'middags na drie uur aan de overkant van de straat gaan zitten met mijn zonnebed om nog wat straaltjes te pakken. Wat kan een mens toch een problemen hebben, nietwaar. De temperatuur is sinds gisteren niet meer boven de 10 graden geweest en dat is wennen. Dikke trui en dikke broek aan, zelfs sokken. Overdag de kachel aan, het moet niet gekker worden. Het is lekker weer voor warme chocolademelk, zonder slagroom, dat dan weer wel, en een boek. Voorgaande jaren maaktte moat nog wel eens dikke brokken,als het koud werd, maar dat zit er ook niet meer in. Ik denk dat ik in een "winterdeppressie" schiet als dit nog lang duurt. Morgen wordt het weer beter zeggen ze op het Spaanse weerbericht, dus wachten we maar af.

Nou weten we het nog niet

Gisteravond de halve finale van expeditie Robinson zitten kijken. Al weken zit ik me op te vreten over de onderlinge afspraken en in mijn ogen oneerlijke strijd. Die kleine Hiuk Wan tegen Yin en Hans. Yin is zo wie zo door naar de finale, maar Hans en Hiuk Wan moesten via een laatste proef laten zien wie er bij haar in de finale zou komen. Ik gun het Hiuk Wan zo, zo klein ielig grietje tegen die arrogante omhooggevallen boerenlul van een Hans. Hij begint langzamerhand wel door te krijgen dat als het tot een finaleplaats gaat komen voor hem, hij waarschijnlijk door de oud kandidaten, die hij allemaal geelimineerd heeft, niet wordt gekozen tot Robinson 2008. Ik heb nog een klein beetje hoop dat die kleine de proef heeft gewonnen en dan gaat de finale tussen Yin en Hiuk Wan. Laat de beste maar winnen, ik zet mijn geld op Hiuk Wan

Ouderwetse Zaterdag

Vandaag was het eindelijk weer eens een volle zaterdag. Vanmorgen extra vroeg opgestaan, want ik vond dat de was buiten moest hangen voordat ik op stap zou gaan. Dus bed afhalen en in de wasmachine. Moat om 10 uur uitgezwaaid want die ging op de Zaterdagse fietstoer met de camping.Daarna inderdaad de was opgehangen. Om half 11 bij vriendin Linda. Naar de markt in Santa Pola. We hebben de hele markt gezien, maar er is op dit moment weinig leuks te zien en te koop. De hele markt lag vol met riemen. En waren er geen riemen, dan waren er kleine tasjes, voor make-up, geld, brillen en voor elk ander doel waar je maar een tasje voor kan gebruiken. Verder niks, nada, noppes. Dus maar lekker op een terrasje gaan zitten, een tosti gegeten en gezellig naar de mensen zitten kijken. Om drie uur weer thuis. Koffie gedronken bij Jill, een Engels vrouwtje dat weer terug is vanuit Engeland, die mij gisteravond blij maakte met een grote trommel Quality Street en dan bedoel ik dus echt een grote trommel met het gewicht van 1.2 kg. Ik beloof dat ik probeer om hem zolang mogelijk dicht te laten.

In de ban van

Al dagen ben ik heel erg druk met mijn hyves pagina, ik krabbel en kwek met heel veel mensen. Nu ben ik op zoek naar allerlei mensen, die op een of andere manier belangrijk voor mij zijn geweest in het verleden. Oud klasgenootjes en oude vrienden uit mijn "Hok" periode. Zit me nu zelfs af te vragen of onze vroege jongerensoos ook een hyves pagina heeft. Op schoolbank heeft namelijk iemand 't hok als school aangemeld, dus wie weet, verder ben ik lid geworden van mijn vroegere basisschool en van het dorp waar ik ben opgegroeid. Al wel vier mensen van de lagere school terug gevonden en wie weet wie er allemaal nog boven komen drijven.

Het wordt nu vast weer wat rustiger, want het weer is op dit moment zalig, tot half 5 heerlijk met een boekje in de zon gezeten.

B&B

B&B kan verschillende dingen betekenen, bij ons betekent het vandaag Blubber en Bruine bonensoep. Ik zal het uitleggen. Vandaag begon prachtig. Koud maar volle zon om negen uur. Gewoon een dag zoals de meeste andere. Maar, ik was met de groep lopers, net op weg toen de bewolking binnen kwam drijven, nog niks aan de hand, gewoon doorlopen en maar zien waar het schip strand. Nou dat viel alles mee, we waren om half elf weer terug op de camping en ik had net mijn schoenen uit, toen het begon te regenen. Maar mien moat was om half tien vertrokken met de profies, voor de nodige kilometertjes op de racefiets. Ik kwam net uit de douche toen mien moat ook thuis kwam, van onder tot boven onder de Bagger, hij heeft namelijk op die stinkdure racefiets geen spatborden, nou ik kan jullie vertellen dat de blubber echt van zijn kruin tot zijn enkels zat. En hij had gisteren die hele fiets nog wel schoongemaakt, ketting in de wasbenzine en alle spaken spik en span schoon, het hele frame glansde als een snotterbel in de maneschijn. Nou ik heb nieuws voor hem, hij kan weer van voor af aan beginnen. De hele bups, met uitzondering van zijn schoenen is al weer schoongewassen, en de fiets is afgespoten en drooggewreven. Klaar voor de volgende ronde.De regen valt nu nog steeds met enige regelmaat uit de lucht, de boeren hier zijn er erg blij mee, wij wat minder. Wij vinden het gewoon koud 12.7 graden, dus heeft mien moat verzonnen dat we Bruine bonensoep gaan eten. LEKKER

Spreekwoorden

Net even een reactie op een blog van een medeblogger gezet, en daar heb ik gebruik gemaakt van een paar uitspraken van mijn vader. Mijn vader, en moeder ook trouwens, hebben ons (5 kinderen) opgevoed met de nodige uitspraken en gezegden.Voor de meeste situaties hadden ze wel een passende spreuk.

Wie het langst leeft heeft alles( bij jaloezie)
Het is een slecht houtje wat van het liggen breekt(lekker uitslapen)
Wie slaapt is zoet( als het uitslapen echt lang duurde)
Het is je goed recht om jezelf zo duur mogelijk te verhuren
Eten wat de pot schaft (bij nee, een schep extra)
Met de vuist op tafel slaan ( 1 malig als je 21 jaar werd)
Een knaak als je op je zoom trapt ( bij het dragen van een minirok)
Weet wat je zegt, maar zeg niet alles wat je weet (een hele wijze)
Een P als een G ( als je veel gegeten had: een pens als een goochelaar)
De geit verzetten ( als hij moest plassen)
Door een ekster uitgebroed ( als je een bijdehante opmerking maakte)

Nu ik erover nadenk, blijven de uitspraken ergens halverwege mijn hersens hangen, morgen weet ik er vast nog wel een paar.

leuk

Buddypoke

Sinds vandaag weer iets nieuws ontdekt. Ik heb mezelf gemaakt op hyves. Ik had het al een paar keer langs zien komen, maar snapte nog niet helemaal wat de bedoeling was. Je kunt jezelf samenstellen, maar dan virtueel. Dus de eerlijkheid gebied me te vertellen, dat de wens de vader van de gedachte is. De mensen die me kennen, herkennen waarschijnlijk alleen de bril, maar op deze manier kan ik mezelf een beetje mooier maken. Zonder die hatelijke krullen, want die zitten niet in het keuzepakket (vreemd he) Maar het is wel grappig, om te zien hoe mensen zichzelf willen zien en dus ook namaken.

Dominoday 2008

De hele week heb ik er al naar uitgekeken, en vandaag was het dan zover, Dominoday 2008. Normaal ga ik op vrijdagavond knutselen en roddelen bij vriendin Linda. Vanmorgen even naar haar toe gegaan om te melden dat ik liever naar de televisie wilde kijken vanavond dan met haar te knutselen. Linda vond het jammer, maar geen probleem. Op tijd eten en dan lekker met een beker koffie op de bank. In afwachting van het hopenlijk nieuwe record. Ik vind het prachtig, al die technieken en die mooie opstellingen. Die kleurveranderingen en de spanning bij de bouwers. Hans Kraay jr. is ook het bekijken waard, dus alles was goed. Er is maar 1 minpunt aan de hele avond, en dat is Arlette. Die domme blonde doos, die denkt dat al die miljoenen kijkers achterlijk zijn. Het stomste belspelletje dat ik in een jaar gezien heb. Zelfs zonder breedbeeld televisie weten wij feilloos welke steen op welke plaats past, dat hoeven wij en waarschijnlijk de rest van Nederland niet drie of vier keer in beeld te zien. Ik vraag me af hoeveel mensen toch nog aan het bellen slaan. In ieder geval weten we op dit moment nog niet of het record is gehaald, maar Peter Paul Weyers is erg zeker van de winst.We wachten af, en volgend jaar hopelijk zonder die domme blonde doos Arlette

Lachen op zijn Gronings

Zoals jullie waarschijnlijk inmiddels wel weten, keer ik mijn hand er niet voor om, om van andere mensen de goede ideeen te jatten. Ik zet ze zelfs schaamteloos op mijn weblog om daarna zelf met de eer te gaan strijken. Net kreeg ik deze binnen via de mail. Mijn schoonzusje dacht dat wij dit wel leuk zouden vinden. Nou dat klopt. Ik vind hem zelfs zo leuk dat ik hem gewoon hier laat zien.

Niet mijn dag

Vandaag was niet mijn dag, De afgelopen nacht heb ik niet geslapen, ik had pijn. Als ik op mijn rechterzij ging liggen kon ik bijna geen adem halen. Als ik op mijn linkerzij ging liggen krijg ik ook niet genoeg lucht. Op mijn rug liggen ging redelijk, maar ik kan niet slapen op mijn rug. Vanmorgen dus helemaal geradbraakt opgestaan en lekker lopen klagen tegen mien moat. Die zei dat ik waarschijnlijk een middenrifspier had verrekt ofzo. Moat is gewoon gaan fietsen, dus klagen kon alleen tegen de televisie. Ik heb nog wel even de stofzuiger door de caravan en tent geslingerd, maar toen was ik echt zielig. Maar gauw op de bank gaan liggen, maar daar kreeg ik het koud. Fleecetrui en joggingbroek aangetrokken en maar buiten in de zon gaan liggen. Dat was wel lekker, maar omdat de mensen hier niet gewend zijn dat ik met gesloten ogen en dik aangekleed op mijn zonnebed lig, niet echt rustig. Maar weer naar binnen en daar zowaar in slaap gevallen. Na een paar uur tukken was ik weer redelijk opgeknapt. Hopen maar dat er vannacht beter geslapen kan worden.

Erg hoor

Het was me het weekje wel. Drie keer uit eten en twee avonden feest. Afgelopen zaterdag hadden we hier op de camping een Elvis-immitator. Hij luistert naar de naam Micheal Star. Het hele feest begon om 21.00 uur met de nodige evergreens. Van Roy Orbison tot de Everlybrothers is langsgekomen. Om 23.00 uur nam Micheal een pauze van een kwartiertje om daarna terug te komen als Elvis. Compleet met wit jumpsuit, maar gelukkig zonder pruik en bakkenbaarden. Voor een nepper was hij echt niet slecht. Ik heb me tenminste kostelijk vermaakt, samen met mijn Engelse vriendin Linda. Mien moat had besloten dat hij niet wilde gaan en liever voor de televisie ging hangen.Net als Linda's man. Jeetje, zij hebben echt wat gemist

Eindelijk

EINDELIJK,

Al twee jaar had ik een nummer op de computer dat ik helemaal geweldig vond en nu nog steeds helemaal toppie vind. Ik was altijd in de veronderstelling dat het van Juanes was. Dus avonden lang heb ik op you tube alle Juanes nummers zitten beluisteren en kon het maar niet vinden. Aan de meisjes van de schoonmaak gevraagd of zij het wisten, maar ook daar ving ik bot. Misschien dat het door mijn zangkwaliteiten komt, maar ik kon er maar niet achterkomen, heel frustrerend.
Afgelopen week zei mien moat: vraag het eens aan Sol, een andere schoonmaakster, die loopt tenslotte altijd met de radio mee te bleren. Goed idee van moat, en nu na een week wachten heb ik nu dus een copy van een cd van Diego Torres, en wat blijkt. Daar staat mijn favoriete nummer dus wel op. Ik gelijk naar you tube en voila, jullie kunnen nu allemaal mee genieten van drie en halve minuut van mijn nummer.

The Witches of Marjal

Op het feestje van Angie (zie 2 dagen geleden) heeft Richard deze foto gemaakt. Toen hij ons in de goede positie zette, zei hij: jullie doen me denken aan een film, goh hoe heet die ook weer, verder niks aan de hand en de foto werd gemaakt. Na een half uurtje zocht hij ons weer op en zei: ik weet het weer, van die film, The Three Witches off Eastwick.

Hartelijk bedankt Richard.

Ongenode eters.

Soms, heel soms gebeurd het dat we hier op de camping ongenode eters hebben. Gisteren zou ik samen met Linda naar Alicante gaan om een dagje te winkelen, heel gezellig overigens. Maar daar gaat dit blogje niet over. Ik dus in de kledingkast gedoken, die in de voortent staat , om een leuke outfitje bij elkaar te sprokkelen. Spijkerbroek was snel gevonden en toen nog een shirtje, niet te koel, want het centrum in Alicante is overdekt, maar ook niet te warm, want je moet de hele dag lopen. Dus een T-shirt met lange mouwen moest het worden. Als eerste de groene uit de kast getrokken. HE, ik wist niet dat hij tussen de centrifuge had gezeten, ter hoogte van de schouders een heel gat erin.Jammer. Volgende keuze, de blauwe, HE ook al gaten, dit is dus niet van de centrifuge. Hele stapel uit de kast getrokken en jahoor, daar kwamen de muizenkeuteltjes me al tegemoet gevallen. Gadverdamme, heb ik dat weer (gniffelgniffel) Jahoor nog een truitje met een gat erin. We wisten wel dat er muizen gesignaleerd waren op de camping, en we hadden dus ook wel gif neergezet in de voortent, maar dit is dus typisch een gevalletje van TETETETETETELAAT. Ik ben nog niet geslaagd voor nieuwe truitjes, maar ik weet zeker dat dat gaat lukken een van de aankomende dagen.

Een paar apart

Dit zijn Mike en Angie. Gisteren waren ze 30 jaar getrouwd. Angie die in het dagelijks leven de campingkapster is en dus het grootste gedeelte van het jaar bij ons verblijft, had een supriseparty voor haar echtgenoot geregeld, die afgelopen Zondag geheel onverwacht opdook op het vliegveld van Alicante. In het dagelijks leven is Mike bouwvakker en leeft het grootste gedeelte van het jaar in Wales. Regelmatig vliegt Mike deze kant op om een beetje bij te tanken en natuurlijk om zijn Lieffie te zien.Nu was de planning dat hij pas over een week of drie zou komen, maar hij had geregeld dat Angie een zogenaamde vriendin af zou halen op het vliegveld, en tatatatatata daar was Mike, vermomd met pruik en lange damesjas op het vliegveld ipv de zogenaamde vriendin.

Gisteravond had Angie dus een supriseparty geregeld voor Mike. Nou het is gelukt, heel veel kampeerders hebben hun neus laten zien, Mike was regelmatig in tranen (watje) om zoveel mooie woorden en zoveel kadootjes. Op de foto zie je nog net dat hij iets om zijn nek heeft. Een medaille met de tekst: I deserved this medal for being married to her for 30 years. Het was een uitermate geslaagd feest en het is best laat geworden.

Kontakt

Met de aanschaf van onze schootcomputer is er een hele nieuwe wereld voor ons open gegaan. We doen van alles op het ding. Spelletjes, emailen, bankieren en de laatste paar jaar zelfs bellen via het mooie medium. Ik herinner me de dagen nog dat ik gewapend met een hand vol los geld naar de telefooncel moest om het thuisfront te laten weten dat we nog steeds in leven waren. Daarna kwam het tijdperk van de "goedkope"telefoonkaarten. Voor 6 euro zou je 130 minuten met het buitenland kunnen bellen. Je moest dan net als bij een kraslot, een code zichtbaar maken en die intoetsen voor je het eigenlijke nummer intoetste. Dat werkte soms wel en soms niet. Het enige wat altijd werkte was de aftelling op de kaart. Dus aan het eind van het liedje had je de familie niet gesproken maar was er wel een fiks tegoed verdwenen.

Sinds een jaar of twee hebben we op de camping een wifi verbinding, een hele vooruitgang. Gewoon bellen als je er zin in hebt, via skype kost dat nog geen 2 eurocent per minuut. Meestal werkt het wel al is de verbinding niet altijd optimaal.

Met de komst van onze computer is het kontakt met het thuisfront aanzienlijk verbetert. De meeste vrienden en familie zitten tegenwoordig op hyves, niet dat we elke dag zitten te kwekken of te kwaken, maar ik vind het heel gezellig om af en toe iets van iedereen te horen, c.q. te lezen.

Het Fietsseizoen is begonnen

Jaja, vandaag de aftrap van het fietsseizoen, de eerste zaterdag van november is de start van de wekelijks terugkerende tochtjes per tweewielers. Op zaterdag en op dinsdag gaan de kampeerders, onder leiding van mien moat op de pedalen. De eerste paar keer doen ze nog redelijk rustig aan, een kilometertje of vijfentwintig-dertig en na een paar (oefen)tochtjes gaan ze over op het echte werk. Dan worden de tochtjes langer zo'n veertig- vijftig kilometer per keer.

Als mien moat op de fietstocht gaat op zaterdag, doe ik altijd poetsen, het bed verschonen en de caravan dweilen, de voortent stofzuigen en de losse rommeltjes in de vuilnisbak. Hoe langer moat wegblijft, hoe meer ik doe. Dat is dan weer lekker voor de rest van de week, want dan hoef ik niks te doen.