Soms, heel soms, lees ik iets dat mij dusdanig bezighoud, dat ik er bij wijze van spreken niet eens van kan slapen. Gisteren was zo'n dag.
Ik las over een kind dat een spreekbeurt had gehouden op school. Het hele gebeuren had ze uitgewerkt op de computer, met powerpoint!! en alles op een USB stick gezet. Ze had zelfs de hele spreekbeurt mee genomen naar Oma. aan een sleutelhanger.
Nou vraag ik je, hele dagen heb ik vroeger geknutseld aan een echt boekwerk, ik weet het nog goed, over wilde zwijnen, plaatjes zoeken in tijdschriften,plaatjes overtrekken die niet uitgeknipt mochten worden omdat ze in een bibliotheekboek zaten. Kleuren plakken, schrijven en veranderen. Dan s'morgens met natte handjes wakker worden omdat het de grote dag was. Een spreekbeurt moest geloof ik 10 minuten duren en daarna mochten er vragen gesteld worden. Gelukkig is het goed afgelopen, ik had geloof ik een 7.
Zou de jeugd van tegenwoordig ook over zeg maar een jaar of 30 nog weten waar hun spreekbeurt over ging en wat ze er allemaal voor hebben moeten doen, of drukken ze gewoon op een knopje om het hele geval weer boven tafel te halen.
Het is dan wel te hopen dat er over 30 jaar nog stroom is om de computer te starten, anders heb ik mijn spreekbeurt eerder teruggevonden.
3 opmerkingen:
Spreekbeurten? Daar drukte ik mij altijd voor. Was ik veel te verlegen voor. Verdenk de juffrouw er zelfs van dat ze dacht, we zullen smitsky maar niet voor de klas laten komen. Die zegt helemaal niks....Echt waar.
Over 30 jaar lopen ze te zoeken naar hun sleutelhanger van toen, denk je ook neit?
Ik was ook altijd een tomaatje als ik moest lullen voor de klas. Sunseekr volgens mij niet.
Gelukkig leren die kids dat tegenwoordig al in groep 3 en kunnen ze het uiteindelijk stukken beter dan wij het ooit hebben gekund. Maar powerpoint, pff lijkt me wel moeilijk.
Ik hield eens een spreekbeurt over Dire straits.
Dit zijn de Dire straits, komen uit Engeland en ze zijn goed. En toen heb ik 3 heule lange nummers aangezet.
Een reactie posten