Mini en Maxi

Toch wel makkelijk als je een zus hebt die net Oma is geworden. Van de rest van de wol die ik overhad van mijn eigen sokken, kon ik nu mooi kleine sokjes breien, wel het grote mensen model hoor, dat staat stoer.Nu maar hopen dat ze aankomen met de post in Nederland, anders zou het jammer van het priegelwerk zijn.

Ouderwets, Yes,

Vorig seizoen is de breimanie hier op de camping al toegeslagen. Dat begon met sjaaljes en sokken. Nu ben ik de breikunst redelijk machtig, maar sokken breien, dat had ik nog nooit gedaan. Een aardige Duitse vrouw (jawel ze bestaan) zou mij dat wel even leren.
Afgelopen november was het zover,Irmy had sokkenwol en breipennen voor me meegebracht en heeft uitgelegd hoe ik het doen moest.Het eerste paar heb ik op het ogenblik aan, ze zijn aardig gelukt, maar nog niet perfekt. Het tweede paar zijn de gestreepte, die zijn wel perfekt. De rose zijn een ietsiepietsie anders, dat zijn bedsokken voor mijn buurvrouwtje op de camping, die heeft last van een bloedsomloop ziekte en draagt s'nachts sokken om warm te blijven, maar in het warme Spanje kan je die niet kopen. Dus heb ik mijn goede daad voor deze kerst alweer gedaan.



PRETTIGE FEESTDAGEN ALLEMAAL

Kerst? wij zijn er klaar voor.

De boom staat, de lichtjes hangen, de sterren stralen, de kaartjes verstuurd. Wij zijn klaar voor de kerst.Uiteraard wensen wij een ieder die geen kaartje heeft gehad, maar wel dit blog leest, hele fijne dagen toe en alle goeds voor het nieuwe jaar.

Zwemmen, lopen, fietsen BAHHHHHHHHHHHHHH

Gisteren hebben Tjitsche en ik de hele dag gordijnen genaaid voor de nieuwe stahut in Nederland en ben ik dus niet wezen lopen. Vandaag moest dat ingehaald worden.
Vanmorgen om 9 uur lag ik met Ina in het zwembad en was om 10 uur weer thuis. Snel de stofzuiger door de tent geslingerd, want daar lagen nog allemaal draadjes en afval stukjes. Om 11 uur, toen ik net mijn stoel buiten had gezet om te gaan breien, kwam Tjitsche om te vragen of ik de katjes nog ging voeren. Okee, geen probleem, stappen we even op de fiets, (zei ik met mijn grote bek). Zo gezegd, zo gedaan, onderweg vroeg ze naar het hobby winkeltje in Rojales, of we daar ook niet even naartoe konden fietsen, Natuurlijk kan dat, jij hebt tenslotte ook heel veel voor mij gedaan.
Dus nu, na 18 kilometer fietsen heb ik een zere kont, dat mag enige naam hebben. Het hobbywinkeltje was leuk, niet echt goedkoop, maar we hebben het nodige kunnen kopen.

Eeerlijkheidshalve moet ik ook vermelden, dat we daarna heerlijk op een terrasje hebben gegeten en iets gedronken.
Mooie dag gehad, ik zie wel hoe het morgen met de bips gaat

GEHACKT ???????

Sinds 2 dagen had ik allemaal foto-emmertjes op mijn blog staan, het was niet meer te lezen. Niet dat dat zoveel uitmaakt, er wordt toch niet gereageerd, maar wel lastig voor mezelf om terug te lezen en te kijken of er nog iemand heeft geblogd.

Met hulp van Smitsky is alles weer verholpen, en hersteld. Nu weer met een nieuw achtergrondje, ook leuk, een beetje groenig, maar goed, de flauwekul is weer te lezen.
Laterrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

Het nieuwe stulpje

Met heel veel dank aan de vrienden uit de polder.
Afgelopen donderdag hebben wij de foto's gekregen van het plaatsen van onze stacaravan. Niet een paar, nee hoor, als zij iets doen, dan doen ze het goed.
Ik had alleen maar gevraagd of vriendje een paar foto's wilde maken en die eventueel op de mail wilde zetten, zodat wij konden zien, dat hij inderdaad op het plekje stond. Vriendje had afgelopen maandag een snippermiddag genomen om alles voor ons te controleren en het een en ander op de gevoelige schijf te zetten.
Dat heeft hij heel goed gedaan. 3 cd's met foto's en video's zijn donderdag in ons tentje aangekomen. Moat en ik hebben genoten van de live voorstelling.
Ik ben ervan overtuigd, dat als wij er lijfelijk aanwezig waren geweest, wij niet zoveel hadden gezien als dat wij dat nu hebben gedaan. Werkelijk alles heeft hij geklikt en gedraaid.GEWELDIG, Hubbie en Zustertjes, nogmaals bedankt. De beloning komt in het voorjaar.

De poesjes

Hier een update van de poesjes. Zelf vind ik dat ze er al een stuk beter uitzien. Ik heb in zeer zeker het gevoel dat ons voedselsysteem wel aanslaat. De kittens komen in ieder geval met de staart omhoog op ons af gerend als we tijdens ons Nordic Walking rondje langs komen.

Wasmachine

De wasmachine is overleden. Vorige week knipperde het machientje dat het een lieve lust was. Hij wilde niet uit, hij wilde niet aan, wassen deed hij nog wel, als hij eenmaal aan de gang was. Tijd om een monteur te laten bellen dus.

Dinsdagmorgen om half 10 via de receptie een monteur laten bellen. Dat is gelukt,de monteur zou om kwart over twaalf hier zijn. Ik vroeg nog: VANDAAG????? en jahoor, om twaalf uur was er een hele aardige monteur.
Hij heeft eens naar het machientje gekeken en heeft toen direkt de printplaat eruitgeschroefd. Het resultaat: een printplaat met 2 mooie grote zwarte vlekken. Die moest dus vervangen worden. De monteur was ruim een kwartier aan het schroeven geweest en zou naar het bedrijf rijden en van daar uit bellen over de kosten van een nieuwe printplaat. Dus gereedschap ingepakt en toen ik vroeg hoeveel geld hij kreeg, zei hij NADA,(niks)
Een uurtje later belde hij met de mededeling dat een nieuwe printplaat 267 euro ging kosten. Het machientje is 5 jaar oud, gebruikt door 10 verschillende gezinnen en is dat dus niet meer waard.
Nu hebben we een nieuwe, bij het bedrijfje van de monteur gekocht. Hollanders als we zijn, hebben we wel geprobeerd om een korting te krijgen, dat is niet gelukt.
Vanmorgen kwam de monteur het machientje aansluiten en kreeg ik de rekening( betaald hadden we al in de winkel) Toen ik de rekening open maakte, zat er 50 euro in, toch korting dus hahahahha,

Lopen en eten

Vanmorgen, voor de broodnodige beweging weer aan de Nordic wandel geweest. Samen met medekampeerder Lex.
Lex met het fototoestel en ik met het honden en kattenvoer. Ergens langs onze route zitten namelijk een hond en 4 kittens achter een hek, de boel te bewaken.
1 van de kittens was tot 2 weken terug een miezerig mager scharminkel. Kale plekken van de uitdroging en de honger.Aangezien ik de hele zomer voor een kat heb mogen zorgen, was mijn kattenhart geraakt toen ik dat zag. Meenemen naar de caravan is geen optie, daar het veel te duur is om 4 verwaarloosde katten goed te verzorgen, en Moat er absoluut niet op zit te wachten. Dus maar een grote zak kittenvoer gekocht en nu ga ik om de dag de (mijn) katjes voeren. Mini scharminkel begint al aardig bij te trekken en komt me al luid miauwend tegemoet lopen.En eten dat het kleine ding doet.

SCHEIDEN ????????

Na een paar zware maanden is het eindelijk een beetje op zijn plek gevallen. Er werd meer en meer van mij gevraagd. De laatste tijd stapte ik met tegenzin uit bed, weer zo een dag. Alles wat gedaan moest worden, ging met de franse slag om maar zoveel mogelijk tijd over te houden.

Vorige week werd het me allemaal teveel. IK GA SCHEIDEN.

Niet van mijn Moat hoor, maar van de computer en met name van de spelletjes die steeds meer tijd opslokken en steeds meer van je vragen. Het contact met de medespelers zal ik missen. Ik speel nu al een week niet meer en ik moet je zeggen, het voelt goed, misschien als de dagen korter worden, de temperatuur zakt, de regen met bakken uit de lucht komt, ik het weer oppak, maar voor nu voelt het heerlijk vrij.

De volgende 4

Dat er meer is dan een spelletje op internet, bewijs ik hieronder. Druk geweest vandaag met kaarten maken. Alleen nog een naamsticker en een felicitatie erop en klaar is het weer. Lekker dagje !!!!!!!!

Op bestelling

Normaal maak ik zulke kaarten alleen op bestelling en zet ik ze zeker niet op het blog, maar om ze toch aan Eveline te laten zien, druk ik ze toch maar af. Ik hoop dat ze voorlopig niet verstuurd hoeven te worden.

Alles nieuw

Nieuw seizoen
Nieuw kleurtje in het haar
Nieuw gebit
Nieuw brilletje

Je moet af en toe eens wat veranderen, maar nu is het wel weer ff genoeg.
Ik ben heel blij met mijn nieuwe tanden, nu de ontstekingen weg zijn en het gebitje goed past, kan ik weer "normaal" eten. Dus byebye korstloze boterhammen, byebye dunne soepjes en bye bye gemalen voedsel.

Wij zijn weer helemaal klaar voor een nieuw seizoen op ons plekkie onder de zon. Een ieder die zich geroepen voelt is welkom om te komen kijken hoe we erbij zitten.

FF Zeiken

We zijn er bijna weer. Op ons eigen plekkie, bedoel ik. Afgelopen week hebben we allerlei kleine klusjes en reparaties uitgevoerd, omdat de stomkoppen hier op de camping een foutje hadden gemaakt. Wats geburt??????

Afgelopen maandag kregen we een telefoontje van de camping met het bericht, dat er een man met onze caravan zich aan de poort meldde. Ik zei, dat is mooi, wij zitten nu bij Valencia, dus kunnen we mooi in ons eigen bed slapen vannacht.
Nee, zegt die knakker van de camping, uw plaats is bezet tot 10 september, want in onze computer staat dat u pas de 15de komt, DUHHHHHHH.
We komen al die jaren al rond 1 september en reserveren ook altijd vanaf 1 september.
MAARRRRRRRR, Moat, die goeie gozer, had uit medeleven met "onze" camping de datum laten veranderen van 1 naar 5 september zodat de camping, "onze" plek nog een weekend zou kunnen verhuren, daar wij altijd in het weekend rijden. Die muts die dat heeft genoteerd in de computer, heeft dus vergeten het 1tj te veranderen in een 5 en heeft er dus een 5 achter geplakt. DE DOOS.

De aardige Engelse mensen die nu nog op onze plek staan,kunnen er dus echt niets aan doen, maar iedereen hier is in rep en roer, dat de camping deze fout niet ten gunste van ons heeft veranderd. Nu moeten we tot morgenmiddag 12 uur wachten totdat we eindelijk kunnen beginnen met opbouwen. Kan je je voorstellen hoe wij ons voelen. Alle kleding in de aanhanger, alle korte broeken en hemdjes natuurlijk onderop. Badpakken ook ingepakt. In het kastje in de caravan heb ik er nog 1 uit mijn (nog) dikkere periode gevonden, dus nu loop ik met zwabber tieten in een veel te groot badpak, hahahahaha, ik blijf maar mooi in de schaduw.En dat allemaal bij 40 graden, wat maken we ons eigenlijk druk,morgen weer een nieuwe hete dag.ENNNNNN als compensatie hoeven we deze week niet te betalen

Op weg.

Vandaag voor de laatste keer naar de tandenkliniek geweest. Het liep niet zo soepel als de voorgaande keren, maar uiteindelijk hebben ze een nieuw laagje in mijn onder en boven prothese gelegd en nu zit het een stuk beter.De beet is beter en het ziet er een stuk natuurlijker uit, vind ik zelf.
We hebben dus groen licht gekregen om te vertrekken naar Spanje.
Morgenochtend laden we de aanhanger en hopen we rond de middag te vertrekken.
De eerste stop wordt in de buurt van Lille. Zondag hopen we dan Frankrijk te doen en te overnachten in de buurt van de Spaanse grens.
Als alles meezit, zijn we maandag aan het einde van de dag op ons plekkie in de zon.

Hasta pronto.

Erin met dat ding

Vanmorgen de stoute schoenen aangetrokken en het ondergebit er weer ingeplempt.
Sinds vorige week maandag was ik tandenloos, tenminste geen ondertandjes. Een fikse ontsteking was daar de oorzaak van. Na een antibioticakuur van 7 dagen, was het wel verbeterd, maar nog niet over. Gisteren dus maar weer even met de kliniek gebeld. De tandarts daar heeft me nog een kuurtje gegeven, nu met iets zwaardere amoxicilline.

Aangezien we hopen om aanstaand weekend naar ons plekkie onder de zon te vertrekken is het natuurlijk wel zaak, dat ze het gebitje vrijdag goed kunnen afpassen.
Om dat te bereiken, moet het ding natuurlijk wel gedragen worden. Vanmorgen heb ik het er weer ingepropt, het viel niet echt tegen. Wel pijn, maar dat is te houden, volgens moat zit het niet goed in mijn mond, maar het raakt alles waar het op moet steunen,

OP NAAR VRIJDAG, de enige bijwerking van de medicijnen zijn een zwarte tong, echt een raar gezicht hahahahahahaha als het maar helpt

We zagen hem vliegen

Afgelopen weekeinde hadden we familie-uitje van mijn kant. We zouden gaan eten op Kaag Eiland, een leuke omgeving met best veel jeugdherinneringen. Zo ging ik met oud vriendje Arend regelmatig zeilen op de Kaag en dan legden we aan bij het Kompas. Moat kende het ook nog van voor mijn tijd, dus al met al een geslaagde locatie.

Op weg ernaartoe, reden we op de snelweg langs de watertoren van Sassenheim, toen ik dacht dat ik een ooievaar zag vliegen. Ik zeg nog tegen Moat, Goh, dat is vreemd, zo dicht in het Westen heb ik nog nooit een ooievaar gezien. We passeerden een rij bomen en ik dacht dat ik beter zicht had op het vliegende beest.
Dat klopte, maar het was geen ooievaar, maar een PELIKAAN. Echt waar, ik twijfelde aan mezelf, want volgens mij komen die vogels echt niet in het wild voor in Nederland.

s' Avonds vertelde ik het de familie en die zeiden dat er 1 ontsnapt was uit Artis. Ik had het dus echt goed gezien.

weekendje Duitsland

We hadden ze een jaar niet in levende lijve gezien, maar afgelopen weekend hebben we de schade een beetje ingehaald. Van vrijdag tot maandag waren we in Duitsland bij Moat zijn dochter en kleinzoon.
Vrijdag heerlijk bijgekletst en zaterdag zijn we met de kleine man naar een pretpark geweest. Potzi's park. Heel leuk gezellig en druk, maar Josh heeft genoten. We hadden prachtig weer en de pijn van mijn nieuwe kunstklapper viel toen wel mee. s'Avonds naar de Griek geweest en we hebben zalig gegeten.
Zondag ook nog even de gordijnen passend gemaakt, die hingen als lappen voor de ramen, nu zijn het weer gordijnen geworden. Kleinzoon heeft heerlijk met water geknoeid in de achtertuin en wij, de volwassenen hebben een hangdag gehad. Maandag via de campingwinkel in Winterswijk en de huisarts weer naar het plophuisje.
Vermoeiend weekend, maar O zo gezellig. Dochterlief heeft beloofd naar Spanje te komen als haar man in Afghanistan zit. We wachten af.

De tandjes

Zo, het is achter de rug. Mijn tanden en kiezen zijn voor altijd pijnvrij.
Vorige week is alles onder narcose gerooid en er is gelijk een kunstklappertje geplaatst. Na een weekje pijn en drukpunten zijn de hechtingen verwijderd en nu gaat het een stuk beter.
Vandaag voor het eerst weer kauwvoedsel gegeten, Nog geen sate of biefstuk, maar een heerlijk portie bami met foe yong hay, gleed probleemloos naar binnen. Nog wel een paar gevoelige plekjes, maar dat gaat waarschijnlijk nog wel weg, anders heb ik aanstaande donderdag nog een reserve afspraak staan in de geweldige kliniek in Best

Verwennerij

Toen wij terug kwamen uit Spanje en de nacht doorbrachten bij onze lieve familie in Noordwijk, hoorden wij dat schone zus haar verjaardag zou vieren, voor het eerst sinds jaren. Ik, met mijn grote mond zei dat ik wel zou komen helpen.
Afgelopen donderdag zijn wij dus naar Noordwijk getogen voor de nodige hand en span diensten en natuurlijk ook voor de gezelligheid.
Het is allemaal gelukt, het was leuk, druk maar bovenal, HEEL gezellig.
Vanmiddag weer naar het plophuisje gereden, met op de achterbank een hele berg dankjewels en 2 giga bossen rozen.
Ze mogen ons altijd bellen hoor, ook zonder de rozen.

Een heel fijn weekend

Afgelopen vrijdagavond zijn onze vrienden uit de polder gearriveerd in Frankrijk met de verhuisbus. Wij hadden ons huiswerk gedaan en zaten dus keurig(met een maaltijd klaar) op hen te wachten.
We hebben een leuke avond gehad, al was hij wat kort.
Zaterdagmorgen vroeg opgestaan en na het ontbijt zijn we begonnen met laden.
Na wat heen en weer gesjouw van vriendin en ik met de zware kasten, en het gepuzzel van de mannen om het zo voordelig mogelijk in de auto te krijgen, waren we eigenlijk, boven verwachting snel klaar.
We konden rustig met Moat meekijken met de laatste spannende etappe van de tour.
Natuurlijk moesten de laatste dingen, zoals matrassen en tv en de volgende morgen nog bij, maar die hadden we nog even nodig.



s'middags toen we zaten uit te puffen en tv zaten te kijken, kwam nichtje met een taart, ter ere van Moat zijn verjaardag, die was pas zondag, dus had ze hem vast in het vooruit gebakken. Het smaakte toch wel, al was hij een dag te vroeg.


Zondag ook weer vroeg opgestaan en om 9 uur, zaten alle spullen in de verhuiswagen, aanhanger , en in ons peusje. De reis naar Nederland kon beginnen.
Redelijk overladen, zijn we toch zonder al te veel oponthoud naar de polder gereden. De vriendjes gingen vooruit, want 700 kilometer op elkaar letten, vonden we beiden geen goed plan.
Een klein uurtje verloren in Luxemburg, maar goedkoop tanken moest toch nog wel even.

Om 7 uur s' avonds was alles in de polder en hebben we het weekend afgesloten met een heerlijk diner bij de Toekan. Daar had ik ook nog even gemeld dat Moat jarig was en hebben ze hem daar verwend met vuurwerk in zijn toetje.



Vandaag hebben we de wagens en aanhanger uitgeladen bij het verhuisbedrijf, waar alles in 2 kratten gepakt is, we hadden gehoopt op 1 krat, maar dat is niet gelukt, echt niet, we hebben het echt geprobeerd, maar helaas pindakaas het zijn er 2 geworden. Alle spullen staan nu in de opslag, behalve onze kleding en de spulletjes die mee moeten naar Spanje.
Moat is dit weekend door zijn rug gegaan en is dus heel rustig.Ik ben het spuugzat en best moe, we zijn ook niets meer gewend he.

Gefeliciteerd nog Moat met je 65ste verjaardag

Caravan en tandarts

Gisteren is een hele produktieve dag geworden.
We zijn vroeg uit het Plophuisje vertrokken richting Cuyk, Daar stond een hele mooie stacaravan te koop, dat hadden we gezien op internet, in het echt was hij net zo mooi als op de schootklapper. Vraagprijs was een beetje hoog, maar goed, we wilden hem echt hebben. Wij zijn nu bijna de trotse eigenaars van een stacaravan van 11.20 meter lang en 3.70 meter breed. Daar komt dan nog bij dat hij op een camping komt te staan op 1 van de mooiste plekjes van ons land, namelijk Kuinre. Lekker dicht bij de vrienden, redelijk dicht bij oudste zus en heel dicht bij de snelweg richting het westen van het land. Alles wordt dus langzaam maar zeker kloppend gemaakt.
Ook nog even naar de tandenkliniek geweest, dat was is Best. Op 10 augustus krijg ik eerst narcose en daarna gelijk mijn nieuwe tanden en kiezen. We gaan dan overnachten bij onze Nederlandse Spanjegangers die daar in de buurt een chalet hebben, gisteren alvast wezen buurten, dus het gaat helemaal goed komen deze zomer.
Over anderhalve maand met nieuwe tandjes en een nieuw "eigen" plekkie terug naar Spanje. Gezien het weer hier in Nederland, kan het me niet snel genoeg gaan. Heb verdorie dikke sokken aan.

Op schema

Zoals elk jaar is de crisis weer begonnen. Het opbreken van het geheel en de boel klaar maken voor de opslag.
Dit jaar zijn we een weekje voor op schema omdat aanstaande maandag de servicemonteur komt om de caravan eens in de watten te leggen, het moet tenslotte wel veilig blijven ook al gaat hij niet mee naar Nederland.
Nadeel daarvan is dat de caravan helemaal vrij moet zijn, om eronder, erachter en ertussen moet worden gewerkt.

Vanmorgen begonnen met mijn lievelingsklusje, DE FLAPPEN, maar het is nu bijna half 2 en die klus is geklaard. De rest van de dag doen we nog een beetje aankeutelen en dan wat boodschapjes

Maans verduistering

Hier in het Spaanse is de zomer aangekomen. Heet heet heet, de hele dag zitten we te vechten voor een plekkie in de buurt van de ventilator. Tot een uur of 3 blijven we mooi in de voortent, daarna vechten we verder voor een plekje in de schaduw, liefst nog een zuchtje wind oppikken. Maar het grootste voordeel is toch wel dat het hier onbewolkt is. Dus hedenavond stonden we keurig buiten naar de maansverduistering te kijken. Gelukkig had Mevr. Ribberink van "het weer" gezegd dat het kwam, anders hadden we het niet geweten. Ik hoop dat het bij jullie ook onbewolkt is, zodat jullie het met eigen ogen hebben gezien, zoniet, dan knal ik er hier wel ff een foto onder. Niet dat er veel op te zien is, maar geloof me het was mooi.

Terugblik

We hebben echt niet alleen gegeten en gedronken hoor, tijdens onze korte vakantie. Wij zijn ook echt cultureel bezig geweest.
We hebben gewandeld en geklommen naar de oorsprong van de rivier de Jucar en we hebben rots formaties bekeken in een natuurgebied.
We hebben een Spanjaard het recept ontfutselt van "echte" Alioli en we hebben heel veel kilometers in de bus gezeten. De schatting komt uit op 1000 kilometer in 3 dagen

Op vakantie

Op uitnodiging van onze Engelse vrienden Derek en Sally, zijn we drie dagen weg geweest.Op vakantie naar Cuenca met de bus.
Op maandagmorgen werden we afgehaald met de taxi om ons te vervoeren naar het naastgelegen dorp La Marina. Daar zijn we in de bus gestapt naar Canete, een dorpje in de bergen. 400 kilometer vanaf onze camping,en ruim 80 kilometer van Cuenca

Een keurig hotelletje, waar wij met 50 andere Engelsen de enige gasten waren. We hebben het heerlijk gehad. Alles was veel. Het lopen, het eten, het drinken, maar bovenal hebben we ontzettend veel gelachen. Heel veel nieuwe mensen meegemaakt en zeker voor herhaling vatbaar.
Voor het geld dat het heeft gekost, hadden we dit zelf nooit kunnen organiseren. Van alles hebben we gezien, watervallen, gieren, herten, bossen, Kathedralen,paleizen en heel veel andere cultuur. We hadden een hele goede chauffeur(wat wel prettig is als je bang bent in de bergen) en een leuke gids.
Al met al zijn we nu best moe en moat zei vanmorgen: het is maar goed dat de mensen niet kunnen zien hoe zeer mijn kuiten doen, anders had ik een lange broek aangetrokken.

Bang???????? Welnee

Gisteravond kwam de overbuurvrouw een beetje overstuur binnenvallen in onze voortent. Of we al wisten dat er een aardbeving was geweest. Nee dus. Wel hadden we tijdens het eten wat geschud gevoeld, maar dat zou ook suggestie kunnen zijn geweest. Voor we het een naam hadden kunnen geven was het al voorbij. Maar het was dus geen suggestie. Een goede 100 kilometer bij ons vandaan is er dus best een zware aardbeving geweest. Veel schade en tot nu toe 9 doden te betreuren.
Op faceboek kwam de vraag al binnen of ik naast mijn stoel was gaan zitten, maar alle gein ten spijt, was het wel waar.
Op de vraag of we nu bang geworden waren, is het antwoord NEE

Paas brunch

Het zou niet bij ons passen, als we geen goed excuus kunnen verzinnen om te gaan eten. De extra kilo's op kont en heupen bewijzen het,dus vandaag naar Appie Hein om de paasbrunch op te luisteren met onze aanwezigheid.

Van alles was er, zelfs gekleurde gekookte eieren. Live muziek op het terras. Het was een leuke pasen.

Nou vooruit dan

Hahahha, wat een leuke titel he, het spreekt tot de verbeelding. Wat gaat er vooruit, wie gaat er vooruit, hoe gaan we vooruit. Allemaal woordspelingen op een blogje dat ik net las. Daar werd mij medegedeeld, dat je gemiddeld 1 keer per week moet bloggen. De betreffende persoon heeft op dit moment niet zo veel voorhanden, nouja, het planten van voorjaarsbloeiers in de potten. Dat is waarschijnlijk niet handig, omdat het nog geen IJsheiligen is geweest (15 mei). Zij beweerd, dat ze iedere dag even kijkt wie er heeft gepubliceerd. Dus eigenlijk is dit blogje voor haar. Het zou toch sneu zijn als ze voor niks het schootklappertje opstart.

Verder maken wij niet zo veel mee. De campong loopt vol met jolige Spanjolen, die losgelaten zijn voor de Semana Santa oftewel de Heilige Week.(pasen). Wij maken ons dus op voor een paar rumoerige dagen en nachten.

Zalig Pasen ( en bedankt voor die bloemen)

Grote schoonmaak

Juist nu de thermometer omhoog gaat, verlaten heel veel overwinteraars hun plekje in de zon om "thuis" de paasdagen te gaan vieren. Het wordt leger en leger om ons heen.
De achterburen zijn vanmorgen vertrokken, de naaste buren vorige week al en de buren aan de andere kant zijn hevig aan de schoonmaak.

Hier op de camping wordt koortsachtig gewerkt aan de vele dingen die in orde moeten zijn voor de paasdagen, als de Spanjaarden weer bezit van hun camping komen nemen.

Speciaal voor de kinderen ondergaat het tropische zwemparadijs een heuse metamorfose.
Al dagen is het water eruit en lopen er vele mannetjes in ons zwembad. Het is een herrie, dat wil je niet weten. Van de vroege morgen tot s' avonds een uur of 8 (als het te donker wordt) wordt er gewerkt dat het een lieve lust is.
Volgens mij doen ze het speciaal voor Kiddie, die in mei een poosje komt logeren.
Stiekem vindt ik het ook wel leuk, ik mag vast wel met haar van de glijbaan. En mag het niet, dan doe ik het toch. Een beetje rebels moet je blijven ook al wordt je een dagje ouder, toch.

O, btw, Zustertjen, welke schoenmaat heeft Kiddie??????












Het wordt vast prachtig

Ja hoor, het is weer zo ver

Vandaag is het bevestigd, de visite komt weer. Begin mei komen de polderbewoners voor een dag of 10 hiernaar toe.
Het huisje is besproken en de hersens beginnen al te kraken, waar was ook weer dat leuke klooster, waar we vorige keer een hele dag naar op zoek zijn geweest. Wie van onze mede kampeerders heeft ook weer die route beschrijving????? Wat is leuk om te fotograferen voor het vrouwelijk deel van onze vrienden, zou het weer dan wel warm genoeg zijn om lekker bij het zwembad te liggen. Zullen we het havenplaatsje met de opgravingen ook gaan bezoeken???? Waar is ook weer dat restaurant met die manege eraan vast????? Zou het nog bestaan???? FF uitzoeken.

Van alles om naar uit te kijken, maar het leukste van alles is toch wel dat ze hierheen komen.

Al zolang vrienden, al zo vaak met elkaar op vakantie geweest, naar zoveel verschillende plekken. En het mooiste van alles is, het blijven ook gewoon vrienden, door dik en dun, in goede en slechte tijden, ik ben zo blij dat ze weer de moeite nemen en het geld uitgeven om hierheen te vliegen.

Ik kan bijna niet wachten

Gelukkig Nieuwjaar

Voor alle volgers, fans en lezers:

Een heel gelukkig, gezondheid en vreedzaam 2011