zondag 19 december 2010
Fijne Kerstdagen
Natuurlijk horen bij een kaartje ook de beste wensen, maar die komen natuurlijk volgende week.
Drink en eet niet te veel de aankomende dagen, het gaat tenslotte om de gedachte, toch, Vrede op aarde enzovoorts. De rest is een bedenksel van de middenstand. Wij eten waarschijnlijk boerenkool met worst. Proost
vrijdag 12 november 2010
Nee hoor, ik ben niet dood
Ja, ik weet het, ik schaam mij diep, had andere bezigheden, was druk druk druk.
Nee hoor, eerlijk gezegd was ik gewoon een beetje blogmoe. Ons leven hier is een aaneenschakeling van leuke dingen. We vervelen ons geen moment. Als we s' morgens opstaan hebben wij het gevoel dat we er gelijk weer inmoeten, zo snel gaat de tijd.
De afgelopen drie weken hebben in het teken gestaan van kaarten maken. Ik had namelijk een uitnodiging gekregen voor de Nederlandse middag, hier op de camping, om mijn kaarten te verkopen. In eerste instantie had ik gezegd dat ik het niet zou doen, het gaat immers op werken lijken, en dat moeten we niet hebben natuurlijk.
Maar de oude laptop die ik gebruik voor mijn spelletjes werd langzamer en langzamer. Dus zei ik tegen Moat dat ik kaarten zou gaan verkopen voor een nieuwe laptop. Moat vond het zo een goed idee, dat hij alvast in het vooruit een schootklappertje voor me heeft gekocht. Ik mag hem terug betalen met kaartgeld.
Afgelopen woensdag was het zover. Om 1 uur ging ik op pad met 100 kerstkaarten en 50 wenskaarten. Om 6 uur was ik weer thuis. Met de meeste kaarten nog in mijn eigen bezit.
Het schootklappertje is er alvast, Moat moet maar zien dat hij zijn poen weer terug krijgt hahahahaha
Nee hoor, eerlijk gezegd was ik gewoon een beetje blogmoe. Ons leven hier is een aaneenschakeling van leuke dingen. We vervelen ons geen moment. Als we s' morgens opstaan hebben wij het gevoel dat we er gelijk weer inmoeten, zo snel gaat de tijd.
De afgelopen drie weken hebben in het teken gestaan van kaarten maken. Ik had namelijk een uitnodiging gekregen voor de Nederlandse middag, hier op de camping, om mijn kaarten te verkopen. In eerste instantie had ik gezegd dat ik het niet zou doen, het gaat immers op werken lijken, en dat moeten we niet hebben natuurlijk.
Maar de oude laptop die ik gebruik voor mijn spelletjes werd langzamer en langzamer. Dus zei ik tegen Moat dat ik kaarten zou gaan verkopen voor een nieuwe laptop. Moat vond het zo een goed idee, dat hij alvast in het vooruit een schootklappertje voor me heeft gekocht. Ik mag hem terug betalen met kaartgeld.
Afgelopen woensdag was het zover. Om 1 uur ging ik op pad met 100 kerstkaarten en 50 wenskaarten. Om 6 uur was ik weer thuis. Met de meeste kaarten nog in mijn eigen bezit.
Het schootklappertje is er alvast, Moat moet maar zien dat hij zijn poen weer terug krijgt hahahahaha
woensdag 15 september 2010
VERSLAAFD, denk het wel
Sinds een bezoek aan Nederland, ben ik opgestookt om een leuk spel te spelen op de pc, Farmville. Ik vermaak me er best goed mee, leer heel veel dingen, en ik kan zelfs veulens maken, hahahaha, dit tot frustratie van vele medespelers.
De tabak op de tafel is de volgende verslaving, al jaren draai ik mijn eigen peuken, dit tot afschuw van weer andere mensen, maar ik wil nog niet stoppen.
De tv op de schtergrond is al jaren een verslaving. Van de vroege morgen tot de late avond staat het oude Sony-tje te spelen of het een lieve lust is. Moat en ik liggen hele dagen voor het kastje.
Maar nu komt het. Sinds deze zomer heb ik er een nieuwe verslaving bij. ALCOHOL.
Zustertjen en Hubbie waren, samen met Kiddie uiteraard, op bezoek in ons Franse stulpje, toen Hubbie met het idee kwam om Irish koffie te maken met de Senseo,
Zo gezegd zo gedaan, daar Hubbie s'avonds altijd een glaasje Wiskey drinkt, was dat voor handen.
Normaliter krijgt Hubbie altijd het restant in de fles mee naar huis, maar deze reis niet.
Vanaf die dag heb ik een nieuwe verslaving, 2 kopjes koffie per avond, met een drupje Wiskey erin en een dot slagroom erop.
Het is echt de schuld van Hubbie hoor, zelf was ik er niet opgekomen, maar op het gevaar af van nieuwe verslavingen bij jullie allen, je moet het eens proberen, echt vet lekker
zaterdag 11 september 2010
We zijn er klaar voor.
Zo, de tent staat, de voortent is weer ingericht voor ongeveer 10 maanden in ons zo geliefde Spanje.
De eerste markt bezocht en de eerste 6 kaarten staan ook alweer klaar voor de verkoop.
Nu is het afwachten op de mede overwinteraars en de vrienden, bekenden en familie die in de aankomende weken aankomen.
Zou die kleine vriendin uit de polder ook nog komen met haar baasje, of blijft de kleine dame bij de nieuwe gozert van het vrouwtje in de buurt.
Het zal mij benieuwen wie er dit seizoen allemaal langs en ook aan komen.
Viva Espana.
donderdag 2 september 2010
Alweer September
Zo, is het ineens September. Vanaf mei tot nu hebben we heen en weer gependeld tussen Nederland en Frankrijk. Maar dat is voorlopig voorbij.
We zijn onderweg naar ons eigenlijke thuisplekkie.
Vanmorgen op tijd vertrokken vanuit Frankrijk en vanmiddag op een redelijke tijd aangekomen in ons hotelletje in Beziers.
De nieuwe auto met aanhanger doet het geweldig. Geen enkel probleem. Het rijd soepeltjes en het karretje volgt goed. Zonder karretje doe ik zelfs de nodige kilometers met deze auto, maar met een karretje durf ik nog niet. Misschien morgen.
We zijn onderweg naar ons eigenlijke thuisplekkie.
Vanmorgen op tijd vertrokken vanuit Frankrijk en vanmiddag op een redelijke tijd aangekomen in ons hotelletje in Beziers.
De nieuwe auto met aanhanger doet het geweldig. Geen enkel probleem. Het rijd soepeltjes en het karretje volgt goed. Zonder karretje doe ik zelfs de nodige kilometers met deze auto, maar met een karretje durf ik nog niet. Misschien morgen.
vrijdag 6 augustus 2010
Eindelijk
Zo hehe, even een kort berichtje. We hebben namelijk vakantie. Al een week of wat zijn we heel druk met mensen hier op de boerderij, even heen en terug naar Nederland en met de aankoping van het een en ander.
Onder het een is een computer, een nieuwe schootklapper, omdat ik, volgens Moat de oude zou verkrachten met mijn spelletjes. Duhhhhhhhhhhhhh, ik doe per definitie nooit iets fout, maar ik zal maar toegeven. Volgens mij ben ik gewoon het excuus voor iets nieuws.
Neem nou onze nieuwe auto, volgens Moat zou 1 van de redenen zijn, dat ik niet in de bus zou durven rijden. Ja dag, dat excuus geldde niet toen hij de bus kocht en ik in de oude bus ook niet wilde rijden.
Maar goed, ik trok wederom aan het kortste eind. Zie hier onze nieuwe aanwinst.
Het is een Franse geworden deze keer. Wel met alle toeters en bellen. Zo kan ons telefoonsimmetje gewoon in het dashboard geklikt, en kan je dus technisch gezien ook met de auto bellen. Dat hadden we echt nodig.:) :). Meteen ook maar een gesloten aanhanger erbij gekocht om de rommel heen en weer naar Spanje te vervoeren.
Maarrrrrrr het rijd wel als het Franse zonnetje, dat dan weer wel.
woensdag 30 juni 2010
Druk, warm en lekker
De afgelopen dagen zijn we druk druk druk met zijn vieren. Het is dusdanig warm, dat het niet meevalt.
De mannen zitten al twee dagen op het dak. Gaten worden gedicht en de pannen voorzien van een isolerende en waterdichte laag. Dus pannen eraf, repareren, dakfolie plaatsen en dan de pannen weer terug. Uiteraard moeten kapotte pannen afgevoerd worden en de reservepannen omhoog. De mannen zijn er poeppiedruk mee.
Nichtje maakt weer een deur bruin, de zoveelste.Ze willen zoveel mogelijk de oude deuren laten zitten, maar het moet natuurlijk wel schoon en geverfd worden. Ik weet niet de hoeveelste deur dit is. Zij denk ik ook niet.
Nou vragen jullie je vast af, wat ik dan heb gedaan. Nou ik heb gepoetst, gewassen, gezeemd en meubels versleept, We krijgen namelijk visite volgende week en dan moet ons hutje natuurlijk wel "showroomshine"zijn.
Als afsluiter hebben we de bbq maar aangestoken en de avond zeer gezellig doorgebracht.
maandag 21 juni 2010
Verslaafd ???????
Niet alleen aan de nicotine maar ook aan het internet. Sinds ons bezoek aan Nederland heb ik gehoord over farmville, een virtueel spel op het net. Je moet een eigen boerderij zien op te starten. Je kan het samen met allerlei mensen spelen. Het is zelfs zo erg, dat ik een wildvreemde op faceboek een berichtje heb gestuurd, om te vragen of ze mijn "buurvrouw" wilde worden. Dat wilde ze wel, dus ik ben nu in het bezit van een wildvreemde buurvrouw, waarvan ik alleen weet dat ze vrouw is en Sin Dee heet. Geen idee waar ze vandaan komt, ze leest en schrijft in ieder geval in het engels, komt trouw iedere dag mijn voedsel bemesten en geeft kadootjes weg. Ik kan nog wel wat nieuwe buren gebruiken, dus heb je tijd over, vind je spelletjes op internet leuk, wees dan van harte welkom op mijn facebookpagina, en meld je aan als "Neighbor".
maandag 14 juni 2010
Toen Zustertjen en Smitsky naar het zweedse warenhuis gingen vroeg ik of ze voor mij wat dingen mee wilde brengen. Onder de bestelde dingen zaten ook designstickers om het een en ander mee op te leuken. Smitsky had ze nog liggen en deed er niets mee, dus mocht ik ze van haar hebben.Na een paar uurtjes denken en vervolgens samen met moat de plakkertjes op de koelkast en vriezer geplakt. Zelf vind ik het wel grappig geworden.Het is in ieder geval niet meer zo'n groot wit vlak.
Nederland O Nederland
Om toch maar een beetje in voetbaltermen te blijven dacht ik dat het wel een leuke titel is.
Het heeft geen moer met voetbal te maken, maar we zijn wel even in vogelvlucht naar Nederland geweest.
Op internet hadden we namelijk hele mooie eetkamerstoelen gezien, bij een bedrijf in Haaksbergen. Daar we Zusterjen ook wel weer wilde zien en spreken zijn we zaterdagmorgen om 7 uur vertrokken. Onze vriend Tomtom stuurde ons over Duitsland en die hebben we braaf gevolgd. Anderhalf uur in de file gestaan tussen Bonn en Keulen, maar we waren toch om kwart voor drie in Haaksbergen. Het bedrijf is op zaterdag alleen geopend tussen 4 en 5, dus dat was mooi op tijd. Via de Intratuin,Gamma en Automat stonden we om kwart voor 4 bij de firma voor de deur. Die was al open. 6 eetkamerstoelen en twee makkelijke stoeltjes gekocht en in de auto gepropt.
Op weg naar de polder. Daar om 6 uur aangekomen en het was weer als vanouds. Beregezellig. We hebben ook nog mogen overnachten in hun tweede huisje op wielen en dat is heel goed bevallen. Dus voor herhaling vatbaar.
De zus van Zustertjen, Smitsky, had nog een kast in de aanbieding en die moest NU weg. Geen probleem hoor, de zwervers uit Frankrijk willen alles hebben, dus ook de kast, maar waar laat je het ding van 2 meter hoog en 70cm diep, als de auto al vol zit. Hubbie en Moat hebben een poosje gepuzzeld, in en uitgepakt maar het is gelukt. De achterdeur van de auto kon weliswaar niet meer dicht, maar een spanband eromheen en een paar lagen plastic erop moest het klusje klaren.
Met de vingers gekruist dat het niet zou gaan regenen zijn we om half 12 weer vertrokken vanuit de polder.Deze keer stuurde Tomtom ons over Brussel. Nou dat kwam goed uit, want we hadden precies genoeg diesel in de auto zitten om Luxemburg te halen. In de buurt van de grens werd het wel erg spannend, want de auto gaf aan dat we nog 40 kilometer zouden kunnen rijden en het benzinestation lag op 20 kilometer, wat was wijsheid, zouden we het gokken of toch maar even wat tanken???? Nee, wij zijn bikkels en gokken het erop. Nou, dat doen we dus nooit weer. Je hebt twee tankstations in Luxemburg, tenminste langs de snelweg. We waren bijna bij Aire de Capelle toen we een wegomlegging kregen. Ik zeg nog tegen moat, geeft niks, ze sluiten dat tankstation echt niet af hoor, dat kost veel te veel. FOUT, ze gooien het gewoon dicht. Met nog diesel in de auto voor 20 kilometer en een benzinestation op 21 kilometer zitten we dus de gehele afstand met dichtgeknepen billen. Moat zette de versnelling in zijn vrij als we naar beneden gingen en we hebben niet harder dan 80 gereden en Godzijdank hebben we het precies tot aan de pomp gehaald. Op het moment dat moat de sleutel omdraaide, sprong onze electronische meter van 10 naar 0. Het voordeel is dat we nu wel weten dat het echt goed werkt.
Met het zonnetje in de rug reden we verder zonder problemen en zonder regen naar Regnévelle. De stoelen staan inmiddels in de kamer. de kast is in de meubeline gezet.
De huisbaas heeft de laatste tegels gelegd, als nou woensdag het hout voor de tafel komt, zijn wij hier KLAAR
Het heeft geen moer met voetbal te maken, maar we zijn wel even in vogelvlucht naar Nederland geweest.
Op internet hadden we namelijk hele mooie eetkamerstoelen gezien, bij een bedrijf in Haaksbergen. Daar we Zusterjen ook wel weer wilde zien en spreken zijn we zaterdagmorgen om 7 uur vertrokken. Onze vriend Tomtom stuurde ons over Duitsland en die hebben we braaf gevolgd. Anderhalf uur in de file gestaan tussen Bonn en Keulen, maar we waren toch om kwart voor drie in Haaksbergen. Het bedrijf is op zaterdag alleen geopend tussen 4 en 5, dus dat was mooi op tijd. Via de Intratuin,Gamma en Automat stonden we om kwart voor 4 bij de firma voor de deur. Die was al open. 6 eetkamerstoelen en twee makkelijke stoeltjes gekocht en in de auto gepropt.
Op weg naar de polder. Daar om 6 uur aangekomen en het was weer als vanouds. Beregezellig. We hebben ook nog mogen overnachten in hun tweede huisje op wielen en dat is heel goed bevallen. Dus voor herhaling vatbaar.
De zus van Zustertjen, Smitsky, had nog een kast in de aanbieding en die moest NU weg. Geen probleem hoor, de zwervers uit Frankrijk willen alles hebben, dus ook de kast, maar waar laat je het ding van 2 meter hoog en 70cm diep, als de auto al vol zit. Hubbie en Moat hebben een poosje gepuzzeld, in en uitgepakt maar het is gelukt. De achterdeur van de auto kon weliswaar niet meer dicht, maar een spanband eromheen en een paar lagen plastic erop moest het klusje klaren.
Met de vingers gekruist dat het niet zou gaan regenen zijn we om half 12 weer vertrokken vanuit de polder.Deze keer stuurde Tomtom ons over Brussel. Nou dat kwam goed uit, want we hadden precies genoeg diesel in de auto zitten om Luxemburg te halen. In de buurt van de grens werd het wel erg spannend, want de auto gaf aan dat we nog 40 kilometer zouden kunnen rijden en het benzinestation lag op 20 kilometer, wat was wijsheid, zouden we het gokken of toch maar even wat tanken???? Nee, wij zijn bikkels en gokken het erop. Nou, dat doen we dus nooit weer. Je hebt twee tankstations in Luxemburg, tenminste langs de snelweg. We waren bijna bij Aire de Capelle toen we een wegomlegging kregen. Ik zeg nog tegen moat, geeft niks, ze sluiten dat tankstation echt niet af hoor, dat kost veel te veel. FOUT, ze gooien het gewoon dicht. Met nog diesel in de auto voor 20 kilometer en een benzinestation op 21 kilometer zitten we dus de gehele afstand met dichtgeknepen billen. Moat zette de versnelling in zijn vrij als we naar beneden gingen en we hebben niet harder dan 80 gereden en Godzijdank hebben we het precies tot aan de pomp gehaald. Op het moment dat moat de sleutel omdraaide, sprong onze electronische meter van 10 naar 0. Het voordeel is dat we nu wel weten dat het echt goed werkt.
Met het zonnetje in de rug reden we verder zonder problemen en zonder regen naar Regnévelle. De stoelen staan inmiddels in de kamer. de kast is in de meubeline gezet.
De huisbaas heeft de laatste tegels gelegd, als nou woensdag het hout voor de tafel komt, zijn wij hier KLAAR
maandag 7 juni 2010
Het begin is er weer
Gisteren weer begonnen met lopen. Het werd ook weer hoog tijd. De kilo's vliegen er weer aan op dit moment.
Dus niet klagen maar dragen.
Gistermiddag met de hond op stap geweest. Ruim een half uur flink doorgestapt en redelijk bezweet waren we voor de onweersbui weer binnen.
Gisteravond na het eten samen met nichtje en de hond nog maar gegaan voor een rondje.Harry(de hond) zag een hele mooie autoband in de berm liggen. Wij snappen niet dat mensen dat zo maar in die prachtige natuur neer flikkeren, maar Harry vond het een buitenkansje dat hij zich niet kon laten ontgaan.
Ik heb hem voor Harry mee naar huis genomen en sindsdien heeft Harry nergens anders meer oog voor.
Vanmiddag weer netjes onze ronde gelopen en zowaar exemplaar nummer twee lag ook in de greppel. Harry vond het wel wat, maar wij hebben Harry toch zover gekregen dat hij hem heeft laten liggen. Eerst nummer 1 maar aan gort helpen, daarna zien we wel verder.
Dus niet klagen maar dragen.
Gistermiddag met de hond op stap geweest. Ruim een half uur flink doorgestapt en redelijk bezweet waren we voor de onweersbui weer binnen.
Gisteravond na het eten samen met nichtje en de hond nog maar gegaan voor een rondje.Harry(de hond) zag een hele mooie autoband in de berm liggen. Wij snappen niet dat mensen dat zo maar in die prachtige natuur neer flikkeren, maar Harry vond het een buitenkansje dat hij zich niet kon laten ontgaan.
Ik heb hem voor Harry mee naar huis genomen en sindsdien heeft Harry nergens anders meer oog voor.
Vanmiddag weer netjes onze ronde gelopen en zowaar exemplaar nummer twee lag ook in de greppel. Harry vond het wel wat, maar wij hebben Harry toch zover gekregen dat hij hem heeft laten liggen. Eerst nummer 1 maar aan gort helpen, daarna zien we wel verder.
maandag 31 mei 2010
Die moat van mij
Ik heb/had een droom. In onze woonkeuken moest een grote eettafel komen te staan. Zo'n lange massief houten tafel met wel 8 stoelen eromheen.
De stoelen moesten van bruin leer zijn en een hoge rugleuning hebben. De tafel van donker hout, liefst koloniaalbruin.
Vandaag is Moat met vriend op stap geweest hier in Frankrijk. Naar de houtzagerij. Ze hebben het hout besteld voor mijn droomtafel.
Hij wordt 2.05 meter lang en 1.00 meter breed. Donderdag over een week is al het hout gezaagd en kunnen ze het ophalen. Moat gaat dan zelf knutselen om hem inelkaar te zetten.
De stoelen moeten we scoren als we in Nederland zijn, misschien staan er tegen die tijd wel leuke op marktplaats.
Het enige jammere is dat ik mijn aantal heb moeten bijstellen, we kunnen geen 8 stoelen kwijt in de keuken, tenminste niet als we ook nog makkelijk om de tafel heen willen kunnen blijven lopen. Dat worden er dus 6.
Maar goed, wanneer komen er zoveel mensen tegelijk naar ons stulpje in Frankrijk??
De stoelen moesten van bruin leer zijn en een hoge rugleuning hebben. De tafel van donker hout, liefst koloniaalbruin.
Vandaag is Moat met vriend op stap geweest hier in Frankrijk. Naar de houtzagerij. Ze hebben het hout besteld voor mijn droomtafel.
Hij wordt 2.05 meter lang en 1.00 meter breed. Donderdag over een week is al het hout gezaagd en kunnen ze het ophalen. Moat gaat dan zelf knutselen om hem inelkaar te zetten.
De stoelen moeten we scoren als we in Nederland zijn, misschien staan er tegen die tijd wel leuke op marktplaats.
Het enige jammere is dat ik mijn aantal heb moeten bijstellen, we kunnen geen 8 stoelen kwijt in de keuken, tenminste niet als we ook nog makkelijk om de tafel heen willen kunnen blijven lopen. Dat worden er dus 6.
Maar goed, wanneer komen er zoveel mensen tegelijk naar ons stulpje in Frankrijk??
zaterdag 29 mei 2010
Nee, zeg maar dat ik niks gedaan heb vandaag
Het kriebelde al sinds het kacheltje hier in de keuken stond, sinds gisteren dus. Vanmorgen met nichtje naar de winkel voor "kachelzwart". Ik had er nog nooit van gehoord, maar Moat (die ietsiepietsie ouder is dan ik) wel. Zouden ze weten wat het is hier in Frankrijk?? Ja dus, geen enkel probleem, ze hadden het zelfs op voorraad.
Thuis gekomen direct aan de schoonmaak gegaan. Na 6 uur poetsen en schoonmaken is dit het resultaat.
Zelf vind ik het wel geslaagd.Als Vriend van nichtje nou ook nog de bijbehorende ringen vind, waarvan hij zeker weet dat ze ergens in de boerderij zijn, is hij helemaal picobello
Thuis gekomen direct aan de schoonmaak gegaan. Na 6 uur poetsen en schoonmaken is dit het resultaat.
Zelf vind ik het wel geslaagd.Als Vriend van nichtje nou ook nog de bijbehorende ringen vind, waarvan hij zeker weet dat ze ergens in de boerderij zijn, is hij helemaal picobello
vrijdag 28 mei 2010
Vakantiepret of Schoonmaakleed????
Ons "gewone" leven in Spanje hebben we inmiddels ingeruild voor Frankrijk. Met een omweg via Nederland, zijn we nu voor langere tijd in Regnevelle.
Nicht en vriend zijn hier inmiddels al een jaar of 2 en de rotzooi wordt langzaam omgetoverd voor woongenot.
De afgelopen twee dagen hebben in het teken gestaan van poetsen en opruimen.
Nu zitten we even in iets rustiger vaarwater.
Tijd voor een klein nieuw projekt.
Vriend van nichtje heeft vandaag een oude plattebuis kachel in de keuken gedropt. Leuk voor onder de schouw, zei hij, en omdat ik volgens hem van poetsen hou, mag ik hem zo smerig hebben.
Geplaatst is hij, met spinnenwebben en al, grote roestplekken en ontbrekende onderdelen.
Ik ga hem nu proberen om te toveren, qua kleuren past hij perfekt in de keuken.
Het thema bloemen komt ook goed uit.
Ik ben benieuwd hoe hij er over een week uitziet, maar daarvan laat ik jullie allemaal meegenieten.
Nicht en vriend zijn hier inmiddels al een jaar of 2 en de rotzooi wordt langzaam omgetoverd voor woongenot.
De afgelopen twee dagen hebben in het teken gestaan van poetsen en opruimen.
Nu zitten we even in iets rustiger vaarwater.
Tijd voor een klein nieuw projekt.
Vriend van nichtje heeft vandaag een oude plattebuis kachel in de keuken gedropt. Leuk voor onder de schouw, zei hij, en omdat ik volgens hem van poetsen hou, mag ik hem zo smerig hebben.
Geplaatst is hij, met spinnenwebben en al, grote roestplekken en ontbrekende onderdelen.
Ik ga hem nu proberen om te toveren, qua kleuren past hij perfekt in de keuken.
Het thema bloemen komt ook goed uit.
Ik ben benieuwd hoe hij er over een week uitziet, maar daarvan laat ik jullie allemaal meegenieten.
zondag 16 mei 2010
"Thuis in Frankrijk"
Wat een veranderingen in Frankrijk, het begint op een huis te lijken. Bijna alles is weer veranderd, we kunnen nu zelfs op blote voeten door het huis lopen als we dat willen. De vloer in de keuken is helemaal waterpas(voorheen een verloop van 15 centimeter) het raamkozijn en vensterbank zijn hagelnieuw. Zelfs een bos pioenrozen stond in de vaas klaar om ons welkom thuis te heten.
Zustertjen en gezin ook weer gezien(heerlijk). Smitsky gemist(jammer), zitten nu in Steenwijk bij zussie(lekker eten) en gaan nog een paar dagen naar schone zus en zwagert(altijd goed) in Noordwijk, maar dan gaan we weer terug naar Frankrijk, naar een (bijna) nieuw thuis,al hopen we wel dat de temperatuur wat omhoog gaat, want de kachel doet het nog niet.
zondag 9 mei 2010
Klaar !!!
Zoals jullie op bovenstaande foto kunnen zien, zijn wij er weer helemaal klaar voor. We hebben de afgelopen week gesopd, opgeruimd, weggegooid en opgestapeld, maar nu kunnen we nog twee dagen onderuit in het zonnetje. Zonder het risico te lopen dat de boel weer nat wordt van de ochtenddauw en wij het dus nat in moeten pakken.
Moat kan nu nog mooi even een paar dagen Giro d'Italia meepakken op de tv.Ik kan nog even genieten van de Zon
maandag 3 mei 2010
Een voorjaarsbuitje
Het gebeurd elk seizoen wel een keer. Vanmorgen was het prachtig weer. We waren op ons gemakkie de boel aan het schoonmaken en inpakken. Niks aan de hand zover. Het ging allemaal voorspoedig. De buurvrouw kwam vragen of moat tijd had om met haar mee te gaan om de kinderen uit school te halen omdat de buurman met de auto naar de garage was. Geen punt, doet moat wel even. Om half 2 vertrok moat met de buurvrouw. 10 minuten later was het een compleet horrorverhaal. Het werd donker, nee inktzwart,het begon te waaien en daarna brak de hel los. Hagelstenen zo groot als kwarteleieren kwamen met donderend geraas naar beneden. Het heeft gelukkig niet zo lang geduurd en het kwam tot een finale met een onwijze klap. We hebben voor zover we nu kunnen zien, geen schade. Het dak van de caravan was al een poffertjespan, dus daar hopen we maar van dat het geen gaatjes zijn geworden.
vrijdag 30 april 2010
Del Dia de la Reina
Het is heel vreemd maar hier in Spanje vieren wij, de Hollanders, ook Koninginnedag. Vanmorgen op tijd opgestaan en even snel een wasje gedraaid. Om half 11 aan de poort van de camping afgesproken met de vrienden van "Beach". Heel sportief naar de Oranjemarkt gelopen. De nodige kraampjes bezocht met allerhande troep, het is meer een veldvulling dan een markt. Wat ze dit jaar beter gedaan hebben dan afgelopen jaar is een groot terras. Voor de Appie Hein en het Nederlandse cafe staan de tafels klaar en de koffie met gebak ook. Met z'n viertjes maar snel aan de koffie met gebak gegaan. Straks gaan we nog naar de wok om te eten en dan is Koninginnedag ook weer gevierd. Proost, Leve de Koningin.
dinsdag 20 april 2010
Haken van een afstand
Vorige week zag ik bij een andere blogger, genaamd The world according to El een hele leuke foto, met een nog leuker truitje. Ze vertelde dat ze het had gehaakt in 1 weekend. Het zag er heel ingewikkeld uit, maar ik heb haar toch om het patroon gevraagd. Als antwoord kreeg ik dat ze het had gezien op you tube. Ik ben gaan kijken en gaan proberen en na het maken van een proeflapje, ben ik op zoek gegaan naar haakgaren. Het eerste garen wat ik kocht was een beetje te "wollig" dus dat werd niet mooi. Daar kan ik altijd nog een poncho van haken. Met de tweede poging is het naar mijn eigen idee beter gelukt. Bedankt Elly, ik heb er een leuk hemdje bij.
donderdag 15 april 2010
IJsland en ander leed
Een fijn mens is niet meer. Morgen wordt hij gecremeerd. Op zich is dat al verdrietig genoeg, maar het kan nog erger.
De kleindochter die in Australie verblijft en van de reisverzekering naar Nederland mocht komen, zit vast op Singapore dankzij de uitbarstende vulkaan op IJsland. Het ziet er niet naar uit dat ze op tijd bij de crematie van haar Opakan zijn.
Pa Keem, doe mijn vader de groeten
maandag 12 april 2010
Voor en Na
Het moest er echt van komen, de klachten en opmerkingen waren niet van de lucht. De opmerking of we een andere auto hadden gekocht deed het hem volgens mij.
Vanmiddag om een uur of 1 toen de zon even verstek liet gaan, hebben we hem te grazen genomen.
En het resultaat mag er weer zijn, onze eigen vertrouwde blauwe bus.
Maar zoals ALTIJD als Moat de auto heeft gedaan, ook nu weer als dank van de weergoden, heeft het natuurlijk even een paar spetters geregend.
Vanmiddag om een uur of 1 toen de zon even verstek liet gaan, hebben we hem te grazen genomen.
En het resultaat mag er weer zijn, onze eigen vertrouwde blauwe bus.
Maar zoals ALTIJD als Moat de auto heeft gedaan, ook nu weer als dank van de weergoden, heeft het natuurlijk even een paar spetters geregend.
vrijdag 9 april 2010
Voorhouts Volkslied
Ook al zitten wij een maand of 10 per jaar in het buitenland, ik ben en blijf natuurlijk altijd een "Voorhouter". Ik zat net even te surfen op de site van "mijn"dorp en wat scherts mijn verbazing?? We hebben een volkslied.
woensdag 7 april 2010
Job Cohen
Hulde hulde, wat een ballen heeft die man. Ik werd er helemaal blij van. Hij hoeft geen wachtgeld en gaat gewoon huur betalen voor de dienstwoning waar hij nu nog woont. Ook zijn dienstauto wordt gewoon betaald.
Dat is weer eens iets anders dan al die zakkenvullende, bruinwerkers daar op het binnenhof. Kan menig politicus een goed voorbeeld aan nemen.
Als ze die flauwekul nou eens afschaffen hoeft de zieke bejaarde in ons land niet op hulp te wachten. Ik heb gelezen dat het maar 348.000 euro was, wat hij heeft afgeslagen. Ik ben het niet altijd eens met zijn partij, maar Job Cohen is mijn held van de dag.
zondag 4 april 2010
Pasen
Wat is er heerlijker dan met Pasen te mogen genieten van de film Jesus Christ Superstar, ik kan me (bijna) niets leukers voorstellen. Voor de jeugd is het wat anders, maar ik was 13 toen ik hem voor het eerst heb gezien in 't Hok, ons jeugdhonk in het dorp waar ik ben opgegroeid. Op zondagmiddag mocht je voor 1,50 gulden naar binnen om te kijken. Mooie gelegenheid ook om met je vriendje te foezelen. Nog heel onschuldig allemaal, ik wist net aan dat er twee soorten mensen waren.
Sinds die tijd heb ik hem bijna elk jaar wel een keer gezien. Nog steeds geweldig. Jezus vind ik nog steeds een lekker hapje en Andrew Loyd Webber die verantwoordelijk is voor de muziek is ook nu nog steeds hot.
Het enige nadeel is die koekepan reclame tussendoor die elke 10 minuten voorbij komt, maar elk nadeel heeft een voordeel (Johan Cruyff) dus kom ik wel aan mijn nicotinequota vandaag.
zaterdag 3 april 2010
Weg is echt weg
Sinds wij, als kinderen ons ouderlijk huis hebben ontruimd omdat moeders naar een seniorenappartement ging, stond het leeg.
De huur was opgezegd en het huis zou in de verkoop gaan. Omdat er toch 47 jaar van mijn herinneringen lagen vond en vind ik dat best moeilijk. Niet om die berg stenen, maar juist vanwege dat verleden.
Van het binnen sneaken via de regenpijp tot het overlijden van mijn vader,vanalles heeft zich daar afgespeeld.
Vandaag zat ik te kijken op funda, gewoon omdat ik benieuwd was of het huis er al opstond. Wat was ik stom verbaasd toen ik het had gevonden. Het is ook al verkocht.
Straks wonen er andere mensen in ONS huis.
De huur was opgezegd en het huis zou in de verkoop gaan. Omdat er toch 47 jaar van mijn herinneringen lagen vond en vind ik dat best moeilijk. Niet om die berg stenen, maar juist vanwege dat verleden.
Van het binnen sneaken via de regenpijp tot het overlijden van mijn vader,vanalles heeft zich daar afgespeeld.
Vandaag zat ik te kijken op funda, gewoon omdat ik benieuwd was of het huis er al opstond. Wat was ik stom verbaasd toen ik het had gevonden. Het is ook al verkocht.
Straks wonen er andere mensen in ONS huis.
donderdag 1 april 2010
Oordeel zelf
dinsdag 30 maart 2010
gejat
zaterdag 27 maart 2010
Ik heb het gedaan
Vandaag werd het me in 1 klap teveel. Ik was het spuugzat. Het eeuwige afdekken, opbinden en ontwarren.
Ik heb na 2 jaar hard sparen, mijn haren eraf laten knippen. De kapster stuurde me eerst terug naar de caravan om er nog een half uur over na te denken, maar dat heeft niet meer mogen baten. De krullen, blond, bruin en sommige grijze, liggen nu in de vuilnisbak.
Het is nog even wennen, en ook moat viel bijna van de fiets toen hij thuis kwam en de korte lokken aanschouwde, maar er is geen weg meer terug. WEG IS WEG
Ik heb na 2 jaar hard sparen, mijn haren eraf laten knippen. De kapster stuurde me eerst terug naar de caravan om er nog een half uur over na te denken, maar dat heeft niet meer mogen baten. De krullen, blond, bruin en sommige grijze, liggen nu in de vuilnisbak.
Het is nog even wennen, en ook moat viel bijna van de fiets toen hij thuis kwam en de korte lokken aanschouwde, maar er is geen weg meer terug. WEG IS WEG
woensdag 24 maart 2010
Verslaafd
Nu het weer hier in Spanje niet meer is wat het altijd geweest is, moet ik iets anders verzinnen dan lezen op een ligbed in de zon of schaduw. De visite is weer weg, de was gedaan en de caravan gepoetst. Om nu de hele dag voor de televisie te zitten is niet echt een optie, je wordt er zo slaperig van. Lezen bij de kachel gaat ook vervelen, dus zit ik met grote regelmaat op het wereld wijde web. Nu ben ik zelf niet van het schrijverige soort en de meeste van onze vrienden ook niet( 1 uitzondering in Amsterdam daargelaten) dus mondt het al snel uit in spelletjes. Ik heb van een vriendin een hele cd vol met zoek en vind spelletjes gekregen(nee, ik noem geen namen). Hele dagen kan ik doorbrengen met zoeken naar verborgen items. Dat heeft vandaag geleid tot twee nieuwe aankopen. Een nieuwe koptelefoon, omdat ik de oude had gesloopt, het kelereding zat zo verstrengeld in mijn haar, dat ik hem spontaan kapotgebogen heb. En een nieuwe muis, de oude reageerde niet meer, kunstgrepen en gooien hielpen niet meer. Nu moet ik wennen aan een nieuwe muis, dat zal voorlopig geen nieuwe hoogste score opleveren, denk ik zo
zaterdag 20 maart 2010
Vaderdag
Gisteren op de terugreis van Granada, hadden Lillian en ik verzonnen dat we nog wel even naar Cartagena zouden kunnen gaan. Leo en Moat konden dan aan de haven gaan zitten en genieten van een kopje koffie of zoiets en schone zus en ik zouden dan kunnen gaan winkelen. We wisten nog van hun vorige bezoek dat het in Cartagena goed toeven is. Maar helaas pindakaas, gisteren was het Vaderdag in Spanje, en jullie weten onderhand wat er gebeurd als er een nationale feestdag is, juist het hele land plat. Alleen de horeca draait door. Een beetje teleurgestelt zijn we dus maar huiswaarts gegaan.
Vandaag stond de markt in Santa Pola op het programma. We waren er om 10 uur en hebben heerlijk lopen flaneren daar. Lillian heeft wat aloe vera bodycreme gekocht en ik ben "gevallen"voor een lang shirt met 2 paar leggings, oja ook nog een paar schoentjes (die had ik echt niet meer)
Daarna zijn we een snitzel wezen eten in Torreviega (formaat Half varken) en daarna als kers op de taart naar het winkelcentrum aldaar. Nog een lang shirt gescoord, ik had tenslotte ook 2 leggings, en een mooi grijs vest. Ik denk dat het gat in mijn hand nu wel weer even dicht is. Leo en Lillian vertrekken morgen in alle vroegte weer richting Nederland. Jammer het is weer voorbij, het duurt nu weer een paar maanden voordat we ze weer zien, maar reuze gezellig was het.
Vandaag stond de markt in Santa Pola op het programma. We waren er om 10 uur en hebben heerlijk lopen flaneren daar. Lillian heeft wat aloe vera bodycreme gekocht en ik ben "gevallen"voor een lang shirt met 2 paar leggings, oja ook nog een paar schoentjes (die had ik echt niet meer)
Daarna zijn we een snitzel wezen eten in Torreviega (formaat Half varken) en daarna als kers op de taart naar het winkelcentrum aldaar. Nog een lang shirt gescoord, ik had tenslotte ook 2 leggings, en een mooi grijs vest. Ik denk dat het gat in mijn hand nu wel weer even dicht is. Leo en Lillian vertrekken morgen in alle vroegte weer richting Nederland. Jammer het is weer voorbij, het duurt nu weer een paar maanden voordat we ze weer zien, maar reuze gezellig was het.
vrijdag 19 maart 2010
Leo, Lillian en Granada
Wij hebben op dit moment visite en dat vinden wij helemaal geweldig. De afgelopen jaren zijn we regelmatig met elkaar weg geweest. Een jaar of 10 geleden zijn we eens naar Spanje geweest met elkaar. Toen zijn we naar Granada geweest om het Alhambra te bekijken, maar het was toen koud en nat. We hebben toen de beslissing genomen om het een keer over te doen.
Gisteren was het zover. Een hotelletje geboekt en de camping kaarten laten reserveren voor het paleis.
Het was een groot succes. De zon scheen uitbundig en de temperatuur was ook heel redelijk, al was het windje dun. We hebben genoten van het Alhambra en van elkaars gezelschap.
maandag 15 maart 2010
Hulde voor de stier.
Vandaag groot nieuws hier in Spanje. De "grote" toreador José Luis Moreno is gisteren gewond geraakt tijdens het stierenvechten in Castellon. Hij eindigde in het ziekenhuis met een gapende wond van een centimeter of 20 in zijn been. Ze vertellen er niet bij hoe het met de stier is. Jammer dat dit soort "sport" nog steeds mogelijk is.
zondag 14 maart 2010
Bennet day
We hadden vandaag weer een excuus om taart te eten. De knuffelbeer van het Zweedse overbuurjongetje is 3 jaar geworden vandaag. Hij had het beertje gekregen toen hij voor het eerst naar de kleuterschool ging. Dat was vandaag dus 3 jaar geleden. Elk jaar wordt het beertje zijn verjaardag gevierd. Met briefjes tekeningen en slingers. Moat was gek genoeg om een Limburgse vlaai te bakken. Met fondant heeft moat de naam van de knuffel erop gekledderd en vanmiddag om 3 uur hebben we het feest gevierd. Lijkt mij voor Nederland ook wel een leuk idee, de kindertjes zijn dan niet zo alleen de eerste dag in die nieuwe vreemde wereld en ze kunnen hun geheimen en zorgjes bij de knuffel kwijt.En een feestje is nooit weg, toch
donderdag 11 maart 2010
Basilicum
Afgelopen paar dagen, samen met Zus, naar Nederland geweest. Met het vliegtuig naar Eindhoven en van daar uit met de trein naar Leiden, Vanaf Eindhoven is het een mooi gezicht, langs allerlei lege weilanden, uiterwaarden en steden. Toen we bij Den Bosch kwamen vroeg Zus eerst of ik wist waar Zoete Lieve Gerritje woonde en daarna of je de BASILICUM van Den Bosch ook kon zien. Nou Zus, speciaal voor jou een afbeelding van het kruidenplantje
zaterdag 6 maart 2010
Hooipakking en andere verwennerij
Las ik afgelopen week een weblog over een massage met hete stenen, dat deed mij weer terugdenken aan het beautycentrum alwaar ik met zus naartoe ben geweest.
Het is alweer een fiks aantal jaren geleden dat we daar waren. Ik werk immers niet meer voor mijn maandelijkse toelage dus geen geld over de balk smijten.Maar goed terug naar het verhaal.
In de Libelle had ik gelezen dat er een aanbieding was, twee voor de prijs van 1. Zus gebeld en een afspraak gemaakt. s'Morgens op tijd vertrokken vanuit Rockcity want het was helemaal in Beesterzwaag. Om 10 uur ontvangst met koffie en wat lekkers. Daarna een huidanalyse en een gezichts en decoletemassage. Het gebruik van sauna's en whirlpools en turkse stoombaden was vrij. s'Middags een heerlijk 3 sterrenlunch en daarna een hooipakking. Zus, die iets minder vrij is dan ik, wilde in eerste instantie niet in haar blootje, nou ik kan jullie melden dat ze echt giga voor joker liep in haar katoenen onderbroek maat tent, maarja schaamte hé. Na de douche is ze toch maar poedeltje gegaan. Geen beginnen aan, naar een sauna/schoonheidscomplex in je ondergoed. Hooipakking: We lagen met z'n tweetjes op een soort brancard. Tussen de brancard en ons lag een soort groot vel zilverfolie. De dames die ons kwamen "verwennen" hadden een emmer met modder alwaar ze ons mee insmeerden. Daarna werden we volgelegd met hooi. Toen dat allemaal op hun plek zat, werden we als loempia's dichtgevouwen, het licht ging uit en er klonk een Montovani achtig muziekje. Daar lagen we dan met onze armen tegen ons lichaam geplakt zonder toezicht. Nou ik kan jullie vertellen, dat was eens en nooit weer. Als je ingepakt zit ga je zweten, logisch, maar dat je jezelf niet kan bewegen geeft je echt een heel naar gevoel, laat staan dat je kunt krabben aan een zweterige neus, nee bedankt, geef mijn portie maar aan een ander.De rest van de dag verliep wel heerlijk, drankjes van het huis, een dag maku-up voordat we moe en ontspannen naar huis teruggingen. Sinds die keer zijn we er nog een keer teruggeweest, nu met het excuus dat nichtje haar Havo diploma had gehaald, maar de hooipakking hebben we toen laten vervangen door een parrafinebehandeling, die is wel aan te bevelen.
vrijdag 5 maart 2010
Het Heerlijk Avondje
Vanavond de ultieme televisieavond. Het begint al rond een uur of 6 , dan gaan we aan de hutspot met ouderwetse klapstuk(rundvlees dat van garigheid uitelkaar valt) en met jus dat in een kuiltje in de stamppot gaat. Als dat naar binnen is geschoven komt er heel even een kink in de kabel in de vorm van de altijd terugkerende vuile borden zooi oftewel de afwas. Rond half acht komt ome Senseo langs met een heerlijk geurend bakkie pleur en dan TATATATATA een uur lang mijn favoriete soap. Vanaf de allereerste uitzending heb ik het wel en wee gevolgd. Wisseldiensten, vakantie's het maakt niet uit, maar Goede Tijden, Slechte Tijden moet worden gevolgd, ik ben nog net niet zo erg dat ik geen aflevering kan missen, maar als het niet hoeft, hang ik gewoon elke avond om acht uur voor het scherm. Vanavond de 4000ste aflevering. Ik ga er voor zitten.
woensdag 3 maart 2010
Diezijner?????
zondag 28 februari 2010
NEE NEE NEE
Anders dan de nieuwsberichten meldden, heeft het hier niet geregend en ook niet gestormd. Het is zelfs bijna windstil op dit moment.
Gisteravond werd er storm voorspeld.Wij de tent extra vastgesjord en alles wat los zat vast gezet. Gelukkig helemaal voor noppes.
Gisteravond werd er storm voorspeld.Wij de tent extra vastgesjord en alles wat los zat vast gezet. Gelukkig helemaal voor noppes.
vrijdag 26 februari 2010
woensdag 24 februari 2010
Geintje
Omdat wassen op de camping wel 4 euro per was kost, en ik van het zuinige type ben, hebben we een paar jaar geleden een eigen wasmachine gekocht. Zoals een dochter van haar vader betaamt, heb ik er gelijk een handeltje van gemaakt. Bij mij mogen vrienden op de camping voor een kleiner bedrag per was komen wassen. Het werkt heel goed, agenda op de tafel en ieder die daar toestemming voor heeft kan zijn naam invullen en een tijd die hem/haar past. Geen gedoe, lekker zelf regelen.
Er is een Engels stel, dat elke week 2 of 3 draaien boekt. Ze komt dan op woensdag rond een uur of vijf en stopt de was in de machine. Ze vraagt dan aan Moat of hij hem s'morgens aan wil zetten als hij wakker is. Vind Moat geen probleem. Vandaag kwam ze met een zak chocolade vingers, voor het lenen van jouw vinger elke week, zei ze.
Zonde
Op het puntje van de bank zat ik gisteravond. Sven moest het gaan doen!! Het liep allemaal zeer voorspoedig, zoals jullie waarschijnlijk allemaal hebben gezien, totdat Gerard Kemkers de weg even kwijt was. Hij stuurde Sven de verkeerde bocht in. Weg 100ste Gouden plak, weg droom, maar het ergste van alles is toch wel weg vertrouwen tussen coach en pupil. In 1 klap alles weg waar je 4 jaar voor gezwoegd en geploeterd hebt. Ik hoop dat ze er samen uit gaan komen, ze hebben tenslotte ook heel veel mooie dingen meegemaakt samen. Maar balen blijft het, zaten we daar met z'n tweetjes een beetje stommetje te spelen, zo verbijsterd waren we.
dinsdag 23 februari 2010
nr 100???
zondag 21 februari 2010
Zo kan het dus ook
De afgelopen week hebben wij natuurlijk,net zoals heel Nederland,naar de Olympische spelen gekeken. We hebben Sven Kramer zien winnen, Annette Gerritsen, Laurien van Riessen en natuurlijk Mark Tuitert. We hebben gezien hoe Erica een uitglijder had. En wat mij nog het meest heeft verbaasd, de huldigingen in het HHH oftewel het Holland Heineken Huis. Bij voetbal slaan de supporters elkaar de hersens in of klinken er allerlei enge ziektes op de tribunes, maar in het HHH is het één groot feest. Een hele grote gouden medaille komt van achteruit de zaal keurig naar voren, de Prins van Oranje staat hossend op het podium en iedereen is blij.
Waarom kan dat hier wel en bij voetbal niet????? En kom niet aan met tegenstrijdige belangen, want als het Nederlandse voetbalelftal speelt wordt er ook wel ergens een binnenstad vernield.In plaats van een stadionverbod kunnen ze de raddraaiers misschien verplicht naar Thialf sturen om eens een kijkje te nemen.
Abonneren op:
Posts (Atom)