Thuis

We zijn weer geland in het appartementje. Het goede nieuws is dat alles zeer voorspoedig is gegaan. We hebben geen oponthoud gehad en zijn weer veilig thuisgekomen. Het slechte nieuws is dat we op dit moment geen internetverbinding hebben, dus dat betekent dat er waarschijnlijk niet zo regelmatig geblogd kan worden. Ik moet bij anderen op de computer op het internet, dus is dit even het laatste. Check maar regelmatig, ik doe mijn best. Voor nu de groetjes en tototototototott

We zijn er weer

We zijn weer geland in Nederland. We hebben een goede reis gehad en zijn gisteren bij de boerderij in Frankrijk geweest. Ons nieuwe uitzicht is prachtig. De hele omgeving is trouwens bijzonder mooi. De boerderij zelf is veel werk, heel veel werk, voor Ed en Brigitte. Wij horen wel wanneer ons bed is oververhuisd.Het zal nog wel een poosje duren, misschien wel een jaar of langer. We wachten gewoon maar af. Nu nog even een familiedag in Noordwijkerhout en dan gaan we morgen naar het appartementje in Wapserveen, dan begint het gewone leven weer. Auto uitpakken en alles weer opruimen en schoonmaken. En dan genieten van de vrienden en familie.

We zitten in Frankrijk

Jaja, we hebben het gered vandaag. Op dit moment zitten we in een hotel in Beziers. Voor de Hollanders, dat ligt in Zuid-Frankrijk. De temperatuur is vergeleken met Spanje hels. Het is bloedheet 36 graden en er staat een vies warm windje. Maar we hebben een leuke kamer. Een familiekamer, de kinderen kunnen boven slapen (lekker warm) en wij beneden (met airco) Het is allemaal zeer voorspoedig verlopen vandaag. Ik heb maar 1 stomme fout gemaakt. Het brood zit nog in de vriezer in de caravan. Die staat in de stalling, op een plaats van 2,60 meter breed. Onze caravan is 2.50 meter breed, dus de deur kan met geen mogelijkheid open als je de caravan niet verplaatst. Dan kan niet omdat er een wielklem opzit. Hij kan dus echt niet van zijn plek (op een normale manier) en de deur kan nog geen 5 centimeter open. De sleutel opsturen naar onze vrienden in het appartement is dus geen optie. Gelukkig zit de koelkast dicht, dus eventuele schimmels zitten misschien nog wel in de dichte plastic zak, als we over goed 8 weken de caravan weer gaan ophalen. Het zal wel een lekker luchtje achterlaten. Misschien is het hele brood wel geroosterd als we de vriezer openmaken. Mien moat zegt: ik laat wel een frisse wind als we weer daar zijn, en dan komt alles weer goed.

Zelfs mijn verkering is naar huis.

Mag ik jullie voorstellen aan Pablo, mijn verkering sinds drie jaar. Toen het jochie nog niet kon lopen, kwamen Pablo en zijn ouders al op de camping. Ze stonden met hun kleine caravanetje
bij ons op de hoek. Elke keer als we voorbij kwamen zei Pablo "ola" dat betekent hallo, hij vroeg niet om een ijsje hoor. Het werd elk jaar leuker met het blonde spanjaardje. Vorig seizoen heb een een klein autootje voor hem gekocht en kreeg mijn eerste natte zoen. Hij had inmiddels een blond zusje gekregen, Papa en Mama zijn allebei pikzwart, dus hoe dat kan ????? De twee lijken als twee druppels water op elkaar, dus het zal wel familie zijn. Dit seizoen werd Pablo voor het eerst losgelaten op de camping. Vele keren per dag kwam hij voorbij op zijn rode fietsje, onder het slaken van een begroeting en het maken van motorgeluiden. Dus door vriendin vanuit Nederland zo'n handvat met motorgeluiden mee laten brengen. Vanaf dat moment hebben Pablo en ik vaste verkering. Hij brengt eigengebakken cake mee, en verwent me met tekeningen en brieven.Afgelopen weekend is Pablo naar huis vertrokken, met de mededeling dat ze volgend seizoen naar Euro Disney gaan en dus niet naar de camping komen. Mijn hart is gebroken, maar ik heb wel zijn e-mailadres en gisteren heeft hij een hele ris foto's opgestuurd, waar deze er een van is. Ik denk dat ik hem maar boven mijn bed hang.

De klus is geklaard.

Zo, alles is klaar. Opgeruimd, schoongemaakt en naar de opslag of in de auto of in de caravan. Het enige wat nog buiten staat is een tafel met twee stoelen en een grote koelkast. Morgen hoeft er helemaal niets meer. Lekker nog een dagje hangen onder een boom, want de parasol staat boven de koelkast. Het is nu zo warm, dat de koelkast en de schaduw, onze grootste vrienden zijn. Ik tik dit stukje in de caravan met aan de schaduwkant alle ramen (3) open en de ventilator op 10 centimeter van mijn neus. We hebben net gedoucht en zijn alweer aan een douche toe. De laatste boodschappen hebben we gedaan, en ik vind dat ze de uitvinder van de airco een lintje moeten geven. Hoe we dat voorheen deden, weet ik gelukkig niet meer, het enige dat ik nog weet is dat we helemaal verlept waren als we uit de auto kwamen, nu wil je er de hele dag wel inzitten, maar we klagen niet hoor, het is hier heerlijk, en we zeiden afgelopen middag nog tegen elkaar dat we echt geen zin hebben om naar huis te gaan. Maar dan zien we alle familie en lieve vrienden ook niet, dus we komen eraan.

Dat is niet leuk!!!!

De meeste lezers van dit blogje, weten inmiddels dat vriendin vorige week is verhuisd naar een poepie sjiek appartement. Op de foto staat vriendin op haar eigen terras, een paar dagen voor de oplevering. Veel spullen van de stacaravan die ze op deze camping had zijn meegegaan.De verhuiswagen vanuit Nederland is onderweg en komt hopelijk aanstaande donderdag, de rest van de meubels afleveren. Zover alles voorspoedig, zelfs zoon van vriendin was een paar dagen over gekomen vanuit Nederland. Die is vanmorgen weer naar Nederland vertrokken. Vanavond om 6 uur ging de spaanse telefoon, vriendin aan de lijn vanuit het politiebureau. Wats kebeurt. INGEBROKEN vanmiddag tussen 2 en 4 uur. Het hele complex is beveiligd met camera's en ze hebben overal rolluiken voor de ramen en deuren, maar het rolluik van de schuifpui zat niet helemaal tot beneden aan toe dicht, omdat ze maar even weggingen. Nou, de kl%#$ zakken hebben gewoon staan wachten. Op het gemakje de schuifpui vernield en hoppa alle kleine electronica is verdwenen. Dus alles wat in de broekzak past. 2 Telefoontjes en een digitale camera zijn weg. De grote platte tv hebben ze laten staan en de laptop ook. Wat heb je toch rare mensen op deze wereld.Gelukkig is de inboedelverzekering vorige week dinsdag overgeschreven.

En toen was het gedaan, bijna

Na gedane arbeid is het goed rusten. Vandaag de tent eraf en alles opgeruimd. Alleen de koelkast moet nog naar de opslag. We hebben vandaag dus heel hard gewerkt(rotwoord) maar nu hebben we nog twee dagen rust voordat we naar Nederland komen. Morgen nog even de laatste boodschapjes halen en nog even koffie gaan drinken bij vriendin. Die is inmiddels verhuisd naar haar mooie appartement, dat ligt hier maar een kilometertje of 5 vandaan, dus met een beetje inzet van beide kanten, kan de vriendschap blijven bestaan, al zal het wel veranderen, niet meer even heen en weer lopen, of samen naar het zwembad, maar misschien kunnen we een andere manier vinden om toch nog het een en ander samen te gaan doen. Nu nog even lekker douchen, want het zwembad is geen optie. Het water in het zwembad is bijna net zo warm als de buitentemperatuur, dus bijna badwater, maar dan zonder schuim. Lekker op de bank voor de tv en dan vroeg naar bed, want we zijn alletwee hondsmoe.

Het begint op te schieten

Zo, de laatste loodjes wegen het zwaarst, dus vanmorgen op tijd begonnen met het schoonmaken van de flappen van de tent. Mien moat is voor de laatste keer zijn kilometertjes aan het wegtrappen en ik was zielig. Ik mocht alvast de onderkanten gaan poetsen. Een heel karwei, al het vuil van 10 maanden zit tegen die krengen aan geplakt. Maar gewapend met twee emmers, 1 met sop en 1 met schoon water is het allemaal gelukt. Het hangt nu lekker te drogen en als mien moat terug komt, hoeven we alleen de ramen nog met papier af te dekken (dat voorkomt plakken en is niet zo bewerkelijk als talkpoeder) en op te vouwen. De delen kunnen er afzonderlijk uit, dus een fluitje van een paar cent (inflatie) De rest van de middag hoeft er dan niets meer. Om 6 uur gaan we nog maar een keer uit eten met onze vrienden. De keuken is tenslotte ook al afgebroken.Dat is een goed excuus. In de caravan kunnen we natuurlijk ook koken, maar met deze temperaturen (35 graden) is dat geen pretje.Morgen gaat dan de tent er helemaal af en hebben we alleen de parasol nog voor schaduw. Daar moet ik nu nog even niet aan denken. Het beetje energie dat je hebt is dan zo weg.

We hebben gewonnen.

Je geloofd je oren niet, als je gebeld wordt met de vraag of je wel een weekje wil komen logeren. Ja dus, we gaan een weekje in een groot huis in Noordwijk verblijven. Het staat op een steenworp afstand van het strand en de zee. En zeg nou eerlijk, als je op een steenworp afstand bent geboren en getogen, het grootste gedeelte van de familie daar nog steeds woont, wil je dat dus heel graag. Het lijkt wel of we een prijs hebben gewonnen in de postcode loterij. Het is zeker niet zo commercieel als het filmpje, maar het meeste wat ze laten zien hebben ze in ons vakantiehuis ook. Oke, geen zwembad, maar wel een ligbad. Wel een terras, maar geen bediening, de bediening gaat voor twee weken op vakantie naar Thailand, We zijn dus gewoon eigen baas. Zelfs een auto staat voor de deur, ik zie mezelf al gezellig een bakkie gaan doen bij mijn moedertje, misschien wil ze zelfs wel een dagje op visite komen in ons tijdelijke huis. De enige tegenprestatie is, dat wij op Snoes (poes) en Macho (hondje) passen.Ohohh ik kan bijna niet wachten tot het zover is. Eerst nog maar even de laatste rommel hier wegruimen.

Het wordt al leger

Het begint op te schieten, we hebben nog wel een paar dagen voor we gaan rijden, maar het wordt al beter. De lading voor de opslag is zojuist afgeleverd in de stalling en netjes op een pallet verpakt. Het in de auto stouwen en weer uitpakken is een warm klusje met deze temperatuur. Het is op dit moment nog 28 graden in de schaduw, dus laat het je raden hoe heet het vanmiddag in de auto en in de stalling was. Morgen kunnen alle spullen die mee naar Nederland moeten in de auto en dan hebben we Zondag een vrije dag, kan mien moat lekker gaan fietsen voor de laatste keer dit seizoen en hoef ik helemaal niets. Ja, misschien een blogje typen, maar dat kan voor de ventilator, en anders in de caravan want daar zit airco in. Alle rommel die in de caravan moet blijven, komt dan maandag aan de beurt. Dan gaat de tent er voor een gedeelte af. Het dak laten we nog staan voor de schaduw. Maar dat is van latere zorg. Voor vandaag is het klaar.

Verzamelen

De meeste verzamelingen zijn leuk. Wij hebben een vriendin die alles verzameld. Boeken,glazen,tin,kristal,zilver,serviesgoed uit de oude doos,dvd's,cd's en videobanden zowel vhs als video 2000. Zover gaat onze verzamelwoede niet. Mien moat spaart niets, hij bewaard gewoon alles. Ik verzamel hobby spullen voor de kaartenmakerij, maar dat verdwijnt weer. Toch begin ik me zo langzamerhand af te vragen hoe wij in hemelsnaam aan al die spullen komen, die nu een plekje moeten vinden. We maken drie bergen. Berg 1 gaat in de opslag. Daar kan dus alles naartoe wat we niet direkt nodig hebben. Berg 2 blijft op de camping en gaat dus op de 1 na laatste dag weg. Berg 3 moet mee naar Nederland. Op de foto staat de berg die mee moet naar Nederland. Gelukkig hebben we een grote bus waar alles met een beetje passen en meten in kan,Maarrrrrrrrrrrr in die bus moet eerst alles wat in de opslag moet. Want dat moet worden weggebracht.Dus staat alles doorelkaar en naastelkaar, We komen er wel, ik denk dat ik maar een andere hobby ga zoeken die minder ruimte inneemt.

Het is begonnen

Het is begonnen, het opruimen, afbreken en schoonmaken van ons "winterverblijf". Mien moat is lekker aan het fietsen en heeft mij de supervisie gegeven over het begin van het einde. Het moet eerst een gigantische rotzooi worden, voordat het een beetje opknapt. We hebben van onze vrienden hier een bijna complete badkamer gekregen voor in het nieuwe stulpje in Frankrijk, dus dat moet ook allemaal een beetje veilig vervoerbaar zijn met de auto. Dus met bubbeltjesplastic(leuk scrabblewoord) en schuimplastic alles ingepakt, en alvast 2 kastjes leeggeruimd en schoongemaakt. Maar waar vind je de ruimte om het weg te zetten voor het naar de opslag kan. Ik denk dat wij ook maar een appartement moeten kopen, dan hoef je alleen de vuilniszak leeg te maken als je gaat. (grapje) Nee, dit is niet mijn meest favouriete tijd van het jaar. Al moet ik zeggen dat het toch wel begint te kriebelen. Lekker weer eens de familie en vrienden zien. Ik ga nu met een boekje in de schaduw, het wordt te heet om nog te ruimen, morgen weer een dag. Lekker onder de boom, waar het nu op dit moment 31 graden is. Ik ben blij dat ik de ventilator nog niet heb ingepakt.

Wat een geluk

Eigenlijk heb ik mijn hele leven al mazzel, een leuke jeugd gehad met alleen maar rozengeur en maneschijn, niet dat er geen teleurstellingen waren maar die horen bij het leven. Zo ook het leven dat wij leiden sinds mien moat heeft mogen stoppen met werken. Met kleine onderbrekingen verblijven we dus een maand of 10 aan de Spaanse Costa Blanca. De naam klopt, want de zon bleekt alles uit en wordt alles dus na verloop van tijd wit. Op ons "winterverblijf" zijn we van alle gemakken voorzien. Zwembad, sauna, sportschool, groot buitenbad, restaurant en bar. Ook staan er op de camping drie verwarmde toiletgebouwen, met afwasruimte, douche, toilet, en wasmachine's en zelfs een droogtrommel. Het een en ander heeft wel tot gevolg dat er hier heel weinig valt schoon te maken. Voor de natte ruimtes hebben wij een eigen schoonmaak mevrouw. Iedere morgen om 8 uur komt Marie, zo heet ze echt, en die poetst en sopt en dweilt, zodat wij weer lekker in een schone douche kunnen stappen. Omdat het nu heel erg stil is op de camping heb ik vanmorgen een foto van haar gemaakt, om jullie te laten zien, wat een geluk wij hebben. Een prive cleaner. Ohoh wat zou ik graag zien dat ze mee naar Nederland kwam. Maar ik ben niet lui ofzo hoor, maar makkelijk is het wel

Restaurant Ollanda

Sinds wij hier op de camping zitten, komen er in het weekend vele Spanjaarden voor hun ontspanning. Zo ook Alberto en Encarna, met hun twee honden. Luna is een blonde labrador en Paco is een kruising tussen een franse wastafel en een kapstok en ruikt een beetje naar herder. Ieder weekend komen ze langs ons optrekje en kijken dan of we thuis zijn. Zoja trekken ze netzo lang aan de lijn tot wij naar buiten komen met hondenkoekjes. Dan gaan ze op commando van Alberto netjes zitten (echt niet) en wachten op hun koekjes. Als wij om wat voor reden niet thuis zijn, of zitten te eten, sleurt A zijn honden met zich mee naar hun eigen plekje achter in de straat. Maar de honden echt niet gek proberen dus de rest van de dag naar ons plekje te komen voor het lekkers. Hebben ze wel gehad in de morgen, dan lopen ze de rest van de dag zonder problemen voorbij, al kijken ze wel of er misschien toch nog een tweede rondje lekkers in zit. En wie zegt dat honden geen hersens hebben, heeft het echt heel erg mis.

VADERDAG

Vandaag is het Vaderdag, een dag vol herinneringen, Het begon al op de kleuterschool, waar je speciaal een wensje uit je hoofd leerde.Daarna maandenlang afgebrandde lucifers gespaard om op een sigarenkistje te plakken, daar konden dan mooi de manchetknopen in die hij nooit droeg.

Ontbijt maken en met de 5 kinderen naar boven brengen en daar op de rand van het bed je kado geven of je wensje opdreunen.

Op de middelbare school wilde je die dag het liefst vergeten, je had wel wat spannenders te doen dan op te zitten en rustig te blijven. Na de koffie verplicht mee naar Opa en Oma. Opa was tenslotte ook vader, en moest bezocht worden.

Toen ik eenmaal het huis uit was, was vaderdag een dag om alle familieleden weer eens te zien, een kado werd gezamenlijk aangeschaft en het was een hele gezellige dag.

Sinds 2 jaar is Papa er niet meer. Hij overleed op 4 december 2005. Toch denk ik dat hij hier boven op zijn wolk, ons nog regelmatig in de gaten houd. Dus toch maar een kadootje, niet gekocht maar gevonden op you tube. Van zijn favouriete groep. Papa deze is voor U.

MELD JE

LIEVE KIJKERTJES, SINDS EEN PAAR DAGEN HEB IK EEN KIJKERTELLER OP DE BLOG. IK WEET NU DUS DAT ER GEKEKEN WORDT , MAAR IK ZOU HET ZO LEUK VINDEN OM TE WETEN WIE ER KIJKT, DUS AUB REAGEER, DOOR EEN REACTIE TE PLAATSEN.

Naar markt

Het moest vandaag anders dan anders, omdat het vrachtverkeer hier dagenlang heeft gestaakt, werden de winkels niet bevoorraad met dagverse produkten. Dus de loopslippers aan en naar Santa Pola.Daar hebben ze op zaterdag de grootste markt van de omtrek met groente, fruit en de rest van wat een mens nodig heeft, of denkt nodig te hebben. Omdat de temperatuur vanmorgen om 10 uur al danig was opgelopen was het niet echt een pretje, maar wat moet dat moet.

Al weken ben ik op zoek naar blauwe schoentjes voor onder al mijn nieuwe spijkerbroeken, dus daar ook gelijk naar gekeken. Veel, heel veel schoenen gezien, maar het paar dat ik wilde hebben stond er natuurlijk niet bij.

Gelukkig voor mien moat, die vanwege zijn been toch niet kon gaan fietsen, maar wel mee kon naar de markt, was er voor hem en de man van mijn vriendin veel groente en fruit, dus die hebben zich wel vermaakt.

Vriendin moet nog steeds vitrage vinden voor haar nieuwe appartement dat dinsdag wordt opgeleverd. Veel gezien, niks gekocht. Geen gordijnen voor vriendin, geen schoentjes voor moi. Na 2 uur in de brandende zon te hebben gelopen naar de groente en fruit afdeling. Heerlijke kersen gekocht voor 4 euro de kilo en 1 paprika voor 70 cent. Toch wat gekocht zullen we maar zeggen.

Op de terugweg naar de auto even een tussenstop voor koffie, bij Eroski(supermarkt). Daar zagen we dat ze aanbiedingen hadden voor kleding en schoenen, en wat denk je, eindelijk mijn schoentjes gevonden, voor weinig, heel weinig. 2 paar voor 11,90. Weer een goeie dag vandaag.

En nu, lekker kersen eten.

Ach wat zielig

Doet mien moat zo zijn best om fit en gezond te blijven, heb je zoiets.
Wat is er gebeurd????
Gisteren is hij zijn normale rondje op de fiets weggeweest en is hij door een of ander beest, dwars door zijn fietsbroek heen, in zijn been gestoken. Bij thuiskomst was er bijna niets van te zien, het enige wat er te zien was, was een soort blaasje met een vloeistof erin, een beetje als een blaartje, maar dan anders. Dus ik mijn alcohol(medicinale 70%) uit de kast met een watje, en het blaasje netjes en steriel kapot gemaakt (lekker) daarna er niets meer aangedaan, en er was ook niets te zien verder. Vanmorgen was er ook nog niet zo veel aan de hand, maar hij zou niet gaan fietsen vanmorgen. Ik wel lopen, dus toen ik thuis kwam om 3 uur, zag het er zo uit. Het voelt ook heel heet, dus heb ik gezegd dat hij er een coldpack op moest leggen. Daar zit hij nu mee op zijn been en het branderige gaat er nu een beetje uit. Maar hopen dat zijn poot er niet af hoeft.Voor de kijkers, het is zijn linkerbeen.

We komen (nog) niet naar huis

Het wordt een beetje penibel, we kunnen niet tanken omdat de grenzen geblokkeerd zijn door boze vrachtwagenchauffeurs, we kunnen wel boodschappen gaan doen, maar de schappen zijn leeg.
Er is geen vers vlees en geen verse groenten te koop, lege winkels en heel veel mensen die het laatste uit de winkels halen. De brandstofprijzen zijn hier van de ene op de andere dag 30 cent per liter duurder geworden. Als je je dan realiseert dat een liter diesel hier de laatste keer dat wij tankten 1,01 euro kostte en nu dus 1,31, dan kan ik me er wel iets bij voorstellen. Er is gisteren in Allicante een vrachtwagen in brand gestoken waar de chauffeur in lag te slapen, het gevolg is dat de goeie ziel, die alleen zijn werk maar deed,nu voor 60% verbrand is. Fijne collega's , daar moet je het echt van hebben.
Het word grimmig, ik hoop dat ze er snel uitkomen, anders kunnen we niet eens naar huis komen over een paar weken, ook al moeten we dan dure diesel tanken.Al is het wel een stuk rustiger op de weg zo zonder vrachtwagens, doet me een beetje denken aan de autoloze zondag in de jaren 70.

EK voetbal, ik dacht het niet

Nu de voetbalgekte weer toeslaat, moet je als vrouw en voetbalhater, toch iets anders verzinnen. Aan de mannen heb je niets, die zijn van 6 tot een uur of 11 helemaal in de ban van dat ronde ding, genaamd bal.

Mijn vriendin en ik hebben besloten om de avonden te vullen met Skipbo, een kaartspelletje, waarbij je tijdens het spel gewoon kunt praten en roddelen en ook tussendoor nog naar de eventuele herhaling van een doelpunt kunt kijken.

Het is ook niet te voorspellen wie gaat winnen en eerlijk gezegd is dat ook niet belangrijk. Wel gezellig en als je tot 12 kunt tellen kun je het al spelen, Nou dat kunnen zelfs wij.

Vorig seizoen hebben we een spel versleten en als het zo doorgaat, gaat er dit seizoen ook wel weer een spel door, alhoewel vriendin gaat volgende week verhuizen, dus zeker weten doe ik het niet.

Lach je bent in Spanje deel 2

Vandaag is het dus 100 procent beter dan gisteren. Het is heel heet in de zon. Onze thermometer gaat tot 50 graden celsius, maar kan het niet aan, dus is het zeer warm in de zon. Ik heb even geprobeerd wat bij te kleuren, we gaan tenslotte bijna naar Nederland, maar het is niet te doen. De foto is een minuut of 10 geleden gemaakt dus om half 1. Je kunt wel zien dat we het heel druk hebben met niets doen. Wel netjes wezen zwemmen vanmorgen en mien moat is op de fiets weggeweest voor zijn kilometertjes. Vandaag hoeft verder niets meer, alleen moet ik Smitsky nog hartelijk bedanken voor de hulp gisteravond. Het is gelukt hoor, ik hoop dat het een tweede keer ook weer gaat lukken, anders kontakten we wel weer.

Lach we zijn in Spanje

Lach we zijn in Spanje. We hebben deze morgen een hoosbui gehad van 1 uur en 10 minuten, dat moet voor de meeste mensen uit onze familie en vriendenkring een genot zijn om te lezen. Kijk maar naar de beelden.Veel plezier met kijken en luisteren.

Wie heeft de broek aan?????

Wie de broek past, hoeft hem niet te ruilen, zo luid het spreekwoord. Hier is het anders gegaan.

Vanmorgen naar La Marina markt geweest, dat doen we wel vaker op zondag. Meestal kopen we fruit of groente op de markt.

Vandaag hing er een orginele Levi's broek voor maar 3,99. Ook nog in mijn maat (dacht ik). Dus niet passen en gewoon mee naar huis nemen voor dat geld.

Thuis gekomen, broek gepast. Het pastte, maar aan de band een beetje veel ruimte over (echt waar). Toen aan mijn vriendin gegeven om te passen. Een beetje strak aan de band, maar misschien in de toekomst toch nog passend te krijgen.

Daarna mien moat laten passen, beetje strak over het geheel. Maarrrrrrrrrrrrr mijn vriendin heeft ook een man, dus moest hij ook passen. Past precies. Moraal van dit verhaal, we dachten allemaal dat hij wel zou passen maar degene die niets zei is er met het koopje vandoor gegaan.

Wel een leuke morgen gehad voor 3,99 euro

Werk

We weten inmiddels dat wij dat een rot woord vinden, maar soms ontkom je er niet aan. Iets wat wordt gebruikt moet worden onderhouden.

Vandaag hebben mien moat en zijn maat de racefiets van moat een grote beurt gegeven. Allerlei onderdelen zijn vervangen, van ketting tot versnellingscassette en nieuwe remmen en kabels. Dus eigenlijk hebben ze alles vervangen behalve het frame.

Vanmorgen is ook de stofzuiger gestopt met werken, maar die was nog van mijn schoonmoeder geweest en de goede ziel is al een poosje niet meer onder ons, dus die heeft zijn geld wel opgebracht. Ik weet alleen nog niet of ik dit seizoen nog een nieuwe koop, of dat ik die van thuis meebreng, daar gebruik ik hem toch niet.
Het voordeel was, dat ik vandaag heel snel klaar was met WERKEN

De buit van een heel seizoen

Het is hier een sport om zoveel mogelijk "spullen" bij elkaar te vergaren. De buit van een seizoen uit eten gaan is binnen.

6 kettingen

6 armbanden

2 waaiers

1 fotoalbum

1 sleutelhanger

1 wekkertje

1 portemonnee

1 lippenstift met houder

Deze rommel krijg je hier als je naar de chinees gaat.

Ik snap zelf niet dat ik na het tellen van deze dingen, en dus zeker na het aantal maal dat wij dit seizoen uit eten zijn geweest toch nog 20 kilo ben afgevallen.

Ik weet wel, dat er thuis iemand heel erg blij is met weer een nieuwe voorraad prullaria, dus Marlene het komt eraan.

Je maakt wat mee

Vanmiddag naar de Carefour geweest, dat is een winkel zoals in Nederland de Makro. We hebben beloofd om voor een zeer speciale vriend wat whisky mee te brengen. Dus maar even naar Torreviega om te kijken of ze genoeg op voorraad hadden. En jahoor, het was er. Gelijk maar even een mandje volgeladen met de beloofde flessen en nog wat andere dingen die we daar toch moesten kopen. Tot zover niets vreemds.

Komen we aan de kassa en zetten alles netjes op de band en betalen wat de juffrouw achter de kassa ons vraagt. Nog steeds niks vreemds.

Na het afrekenen geeft ze me een kassabon met de mededeling dat we het bedrag op de bon, bij ons volgende bezoek vrij zouden kunnen besteden bij dezelfde winkel. Ik vraag met een verbaasde blik: ook vandaag?????????????? Jahoor zegt ze. Het wordt al vreemder, toch

Ik zeg tegen mien moat, zet jij de boodschappen even in de auto, ga ik nog even lekker brassen in de winkel. Zo gezegd, zo gedaan. Dus 10 tellen later sta ik weer aan dezelfde kassa met wat leuke hebbedingetjes en zo Hollands als dat ik ben, was ik dus keurig 20 cent onder het bedrag op het bonnetje gebleven. Dat mocht dus niet van de juffrouw achter de kassa, want ze mocht geen geld terug geven, dat snap ik, maar ik dacht, och laat maar zitten, het is toch voor niks, maar dat ging ook niet, het moest precies of net erover.

Toen heb ik de boter van de klant die na mij kwam maar betaald. Die heeft mij het verschil betaald en is iedereen toch weer gelukkig. Jaja je maakt wat mee hier

Mien moat

Mien moat is ook van het sportieve. Hij fietst elke dag. De ene dag fietst hij alleen en dan trapt hij zo'n 50 kilometer onder de pedalen door. De andere dag fietst hij met een groep variërend van 3 tot een mannetje of 8. Dan is het echt serieus, de laatste keer hebben ze de 100 kilometer overschreden. Ze ontmoeten elkaar op een vaste plaats en gaan dan van start. Ze stoppen 2 tot 3 keer om de nodige suikertjes binnen te krijgen. Hij start om half 10 en is tussen 2 en 3 weer thuis. Na het uitzweten doet de schat zijn eigen wasje. Waar vind je ze nog, de mannen die sportief zijn en verzorgend. Hij kookt ook elke dag en poetst de caravan. Wat heb ik toch een goed leven.

Ge Nordic Walked

Vandaag naar het dorp gelopen op de zware bergschoenen en met de stokken. De ski's heb ik maar thuis gelaten, veel te warm en geen sneeuw.

Op woensdag is het markt in het dorp en de laatste paar weken gaan we, een vriendin, haar man en ik naar Guardamar met de benenwagen.

Na een heerlijk kopje koffie op het terras hebben we de hele markt gezien, straatje in en straatje uit. Heel veel dingen op de markt zie je overal, maar sommige dingen vind je alleen in Guardamar.

Na de markt zijn we naar de zee gelopen en hebben we een lekker broodje gegeten. Mien moat was er niet bij, ten eerste vind hij lopen niks en ten tweede gaat hij op woensdag fietsen met een groep leeftijdsgenoten, maar daarover volgende keer meer.

Weer terug op de camping heb ik mijn voetjes maar vrij gelaten uit de bergschoenen, was toch wel wat warm. Maar gelopen hebben we.

Na het uitzweten nog even naar het zwembad om af te koelen en daarna nog even in de sauna geweest om weer op te warmen.

Nu is het kaarsje uit en blijf ik de rest van de dag op mijn stoel.

Voor diegene die willen reageren, dat kan zonder een account aan te maken, gebruik dan het knopje anoniem, schrijf dan wel even wie je bent in het berichtje, met je naam of een omschrijving zodat wij kunnen zien wie het is.

Na Spanje komt Frankrijk

Dit is het dus, ons nieuwe verblijf voor de zomer zeer waarschijnlijk duurt het nog wel even voordat we erin kunnen trekken, maar als het net zo mooi wordt als ons huidige appartement, hebben we geen klagen. Voor vrienden en familie ook weer een nieuw adres voor koffie en een slaapplaats.

Het een en ander heeft wel tot gevolg dat het persoonlijk kontakt (nog) minder wordt dan nu het geval is, maar de echte diehards raken we gelukkig toch nooit meer kwijt.

Het zeer oude gebouw ligt in de Vogezen, dus nog net te rijden in 1 dag. Dus voor een lang weekend zeer geschikt. Nou hebben wij toevallig een stel vrienden die een camper hebben en die verwachten we als eerste op ons nieuwe adres.

Het moest ervan komen

Eindelijk, na het lachen en lezen van diversen blogjes, er zelf ook maar een begonnen, ik weet niet hoe vaak ik iets zal toevoegen, maar kijk regelmatig en je ziet het wel.