woensdag 25 juni 2008
Zelfs mijn verkering is naar huis.
Mag ik jullie voorstellen aan Pablo, mijn verkering sinds drie jaar. Toen het jochie nog niet kon lopen, kwamen Pablo en zijn ouders al op de camping. Ze stonden met hun kleine caravanetje
bij ons op de hoek. Elke keer als we voorbij kwamen zei Pablo "ola" dat betekent hallo, hij vroeg niet om een ijsje hoor. Het werd elk jaar leuker met het blonde spanjaardje. Vorig seizoen heb een een klein autootje voor hem gekocht en kreeg mijn eerste natte zoen. Hij had inmiddels een blond zusje gekregen, Papa en Mama zijn allebei pikzwart, dus hoe dat kan ????? De twee lijken als twee druppels water op elkaar, dus het zal wel familie zijn. Dit seizoen werd Pablo voor het eerst losgelaten op de camping. Vele keren per dag kwam hij voorbij op zijn rode fietsje, onder het slaken van een begroeting en het maken van motorgeluiden. Dus door vriendin vanuit Nederland zo'n handvat met motorgeluiden mee laten brengen. Vanaf dat moment hebben Pablo en ik vaste verkering. Hij brengt eigengebakken cake mee, en verwent me met tekeningen en brieven.Afgelopen weekend is Pablo naar huis vertrokken, met de mededeling dat ze volgend seizoen naar Euro Disney gaan en dus niet naar de camping komen. Mijn hart is gebroken, maar ik heb wel zijn e-mailadres en gisteren heeft hij een hele ris foto's opgestuurd, waar deze er een van is. Ik denk dat ik hem maar boven mijn bed hang.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Het is altijd rot zo'n prille liefde die overgaat. Gelukkig kan je in Nederland uithuilen. xxx
Kijk nou toch eens wat een charmante oogjes van Pablo! Zit er al vroeg in ;)
Hang maar mooi boven je bed...
Wat een lekker ventje!!! Maar toevallig vanmiddag twee hele lekkere mannetjes gezien die het volgens mij fijn vinden dat oma en opa naar huis komen dus kun je daar vast je liefde aan kwijt ;-)
Annemiek
Tja je hebt zoveel liefde te geven. Gelukkig krijg je het weer dubbel en dwars terug!!!!!!!!!!!
Zoals het hoort!
dikke kus
Een reactie posten